Je staat in de supermarkt. Om je heen bewegen mensen, karren vol boodschappen, het gerinkel van muntjes in winkelwagens. Je hebt een lijstje in je hand, maar terwijl je door de gangpaden loopt, merk je hoe dat lijstje ineens minder belangrijk wordt.
Je oog valt op de aanbiedingen. Chips stonden er niet op, maar nu je die knaloranje sticker ziet, twijfel je. Achter je spreekt een moeder haar kind streng toe. De geur van versgebakken brood trekt je even uit je concentratie.
Het lijstje verbleekt. Jouw aandacht verschuift. Niet alles in deze winkel doet ertoe, niet elk geluid of elke geur. Onbewust maak je een selectie. Je bepaalt wat belangrijk is en wat achtergrondgeluid wordt.
Midden in die drukte trek jij een lijn. Niet de volle schappen of het geroezemoes vormen jouw ervaring, maar waar jij je op focust. Die keuze, bewust of niet, bepaalt wat werkelijkheid wordt en wat verdwijnt.
Kies je voor de chips, dan geef je toe aan comfort en verwennerij. Loop je er voorbij, dan laat je die werkelijkheid liggen. Negeer je de moeder met haar kind, dan blijft jouw eigen rust intact. Merk je haar op, dan word je deel van dat moment. (Een agential cut noemt Karen Barad dat, het is het moment dat door aandacht ergens aan te geven het ene ‘meer’ in je waarneming komt en het andere eruit lijkt te verdwijnen. Alsof het niet meer mee kan of mag doen).
We denken vaak dat de wereld uit dingen bestaat. Maar misschien bestaat ze vooral uit keuzes, klein en onschuldig, die bepalen wat opvalt en wat vervaagt. Net als in de supermarkt maken we in het leven voortdurend dit soort onbewuste keuzes in hoe we de werkelijkheid gaan ervaren. Het is dus niet zozeer een ‘keuze’ tussen goed of fout, maar tussen wat we toelaten en wat we laten verdwijnen. De realiteit wordt niet alleen bepaald door wat er is, maar door waar we aandacht aan geven.
En daarin zit ruimte.
In plaats van te ergeren aan de trage kassière, kun je de lijn verschuiven naar nieuwsgierigheid. Wat maakt dat deze persoon vandaag wat langzamer gaat? In plaats van je af te sluiten voor de drukte, kun je voelen hoe je lijf reageert in de chaos. In plaats van vast te houden aan je lijstje, kun je spelen met wat je kiest en ontdekken welke onverwachte combinaties je winkelwagentje vullen.
Want het leven gebeurt niet in wat er is, maar in wat we opmerken.
Dus de volgende keer dat je in de supermarkt staat, let eens op waar jouw aandacht naartoe gaat. Welke realiteit snijd jij voor jezelf uit die overvolle gangpaden? En wat is er wel, maar zie je niet? Misschien ontdek je dan dat de wereld minder vaststaat dan je dacht. Dat ze zich, net als jij, steeds opnieuw vormt in hoe je ermee omgaat.