Het is makkelijk je te laten raken door een mooie film, een goed stuk muziek…. sterker nog, we zoeken dit gevoel zelfs vaak op. Lastiger is soms om toe te geven dat je geraakt bent door een opmerking of een besluit dat genomen dient te worden. Zonder je te durven laten raken, is het lastig hulp vragen en is falen iets wat vermeden dient te worden. Durf jij volledig te laten zien en horen wie je bent en wat je leuk vindt, ook in de spotlights? Of houdt mogelijk commentaar je tegen? Als je toe durft te geven dat je geraakt bent, dan laat je je niet langer tegenhouden door angst of twijfel, maar accepteer je dat deze emoties erbij horen terwijl jij je weg zoekt en groeit als mens.
Zonder wrijving geen glans
Pas als je je laat raken dan heb je de moed om te bekijken wat je triggert en wat je hierdoor te leren hebt. Dan pas kun je je verwonderen om de alledaagse werkelijkheid. Want hoe meer je deze zoektocht naar jezelf inzet, des te gemakkelijker komt de geraaktheid tot stand. Vanuit de pijn die je dan tegenkomt, komen ook je werkelijke verlangens opzetten en juist die verdienen het om omgezet te worden in passie en bevlogenheid. Het heeft te maken met open, ontvankelijk en aandachtig zijn. Wat er is mag er zijn.
Als jíj je laat raken ga je ook anderen raken …..
Als je je durft te laten raken dan heb je de mogelijkheid om jezelf en de ander te kunnen zien inclusief alle imperfecties. Je stopt niet bij ‘luisteren naar de ander’ maar zet je hart wijd open, je laat de ander binnenkomen. De afstand verdwijnt, echt contact ontstaat en daarmee ook de bereidheid om je mening over de ander aan te passen. Of over jezelf. Dat is het mooie aan ‘je laten raken’, je kunt het van tevoren niet voorspellen, je mag het laten ontstaan.
Ga juist híerover met elkaar in gesprek, dan kan het gaan stromen
Als jij laat merken wat je raakt, dan durf je te zeggen en te doen wat jij denkt dat juist is, ook als de ander er mogelijk anders over denkt. Je past je niet aan en verkondigt niet de mening van een ander, maar voegt jezelf toe in een gesprek. Je staat midden in het leven en weigert vanaf de zijlijn toe te kijken. Het gaat om jou! Wat jij bent, voelt, ervaart en denkt, dat is jouw toegevoegde waarde. In contact met de ander is het soms moeilijk om erachter te komen wat de ander precies raakt. Zeker als zij zich nog niet open durven geven. Durf jij die zoektocht aan en wil je de ander vinden, zien en horen? Of durf je je nog niet goed te laten raken en sluit je je met een oordeel af? Wie zich laat raken, verandert. Wie de ander werkelijk toelaat, gaat anders handelen.
wanneer je kijkt
zie je nog niet
wanneer je ziet
grijpt het je aan
(Willem Hussem)
No guts no glory!
Het is een uitdaging die moed vergt om jezelf bloot te geven en afwijzing en falen te riskeren. Maar het zijn juist die momenten waarin we geraakt worden dat we altijd blijven leren, voornamelijk van onze fouten. Dat we succes durven nastreven, echte verbinding aangaan en geluk zullen vinden. Durf jij je te laten raken en het leven vol aan te gaan?
