De afgelopen maand ben ik gestart als vrijwilliger in een Hospice. Een plek waar ik tot een half jaar geleden nooit had gedacht dat ik op mijn gemak zou zijn. Maar ergens dacht ik ‘hoe kan ik het leven volledig omarmen wanneer ik de dood daarbij negeer’? Toch wil ik het in dit stukje niet gaan hebben over sterven. Ik wil het juist hebben over het leven. Het blijkt namelijk dat veel mensen op het einde van hun leven het gevoel hebben dat ze ‘te weinig tijd hebben genomen voor zichzelf’. Ik ga ervan uit dat dat niet is wat jij nastreeft.
Tijd voor jezelf is tijd nemen je lichaam te voelen. Tijd nemen om te ontdekken waar je blij van wordt. Doen wat je wilt doen. Het is ontdekken wat het ritme is dat je lichaam vandaag hanteert. Het is voelen welk eten je goed doet. Het is letterlijk Zijn. Meer niet.
Als er iets haaks staat op onze Westerse wereld dan is het dat wel. Veel mensen voelen zich al schuldig wanneer ze een kwartiertje iets voor zichzelf doen zonder nuttig bezig te zijn. Geloof me, het is goed om af en toe in actie te komen en ons te richten op materiële zaken. We hebben allemaal kleding nodig en wat te eten maar ik geloof dat we het hebben-hebben-hebben overdrijven. Dat we om gelukkig te zijn, om méns te zijn vooral ons lichaam nodig hebben. En een heldere geest.
Dat kost tijd. Het vraagt focus en investering om ruimte voor jezelf te maken. Het vraagt keuzes om er materiële zaken voor te laten. Het vraagt tijd om embodied practices te doen. Yoga, taichi, QiGong, dans, martial arts of improvisatie. Dan kun je je lichaam ervaren. En het kost tijd om aandacht te zijn. Te mediteren. Stil te staan in plaats van door te rennen. Het vraagt van je te leven in plaats van te overleven.
Ontspannen vraagt je om simpelweg ‘te zijn’. Je kunt ontspanning niet doen. Je kunt het niet leren door er moeite voor te doen. Hoe harder je wilt ontspannen, des te moeilijker het wordt. Wanneer je je echter gaat ontspannen ervaar je kalmte. Dan komt je denken tot rust. Maar hoe leer je te zijn wanneer je dat nooit geleerd hebt? Hoe gun je jezelf rust in een wereld die doorrent? Hoe maak je tijd voor jezelf in een wereld die tijd voor elkaar veel belangrijker acht? Wie het pad loopt naar meer ontspanning komt dus in eerste instantie zijn / haar eigen conditioneringen tegen. Wanneer je je minder met het moeten en minder met je innerlijke natuur verbindt, wordt vanzelf kalmer en vrediger. Al kan dat enige tijd duren.
Jij bent het doel van je leven. Jij bent het allerbelangrijkste dat er is. Niet het feit dat je een goede vader of moeder bent. Een perfecte werknemer. Of iemand die geen fouten maakt. Jij bent het waar het om gaat. Juist de jij die er is wanneer je niets doet, geen image hoog houdt. Niemand probeert te helpen. Niets verbetert. Niets maakt. De jij in rust en kalmte is het belangrijkste dat er is. Dan kan het leven door je heen vloeien. Ontstaat er vanzelf een nieuwe mogelijkheid of idee. Kan een ander met jouw Zijn ontspannen en de moed vinden om te leren of iets lastigs te doen.
Kiezen voor jezelf is het materialistische pad achter je laten en een spiritueel pad gaan lopen. Het is begrijpen dat gezondheid, schoonheid en succes allemaal stressfactoren kunnen worden als je de tegenhanger ervan niet toestaat. Maar ik geloof dat we als mens een relaxter leven hebben wanneer we niet het gevecht aangaan met dingen waar we geen controle over hebben. En ons overgeven aan simpelweg in het hier en nu zijn. Niet doende zijn. Gewoon aandachtig bewust zijn. Hier. Nu.Meer heb je toch niet in je leven, naast dit ene waardevolle moment.
Oefening:
Gun jezelf vandaag een half uur waarin je in je stoel gaat zitten. Alleen maar zitten. Meer niet. Geen tv aan. geen telefoon of boek in de buurt. Alleen maar zitten. Je mag wel opstaan overigens. Maar énkel (en dan alleen!) wanneer het is om iets te doen wat je goed doet. Dus je staat niet op omdat de was nog moet. Je staat niet op omdat je moet plassen. Die zaken kunnen wel wachten. Maar als jij heel blij wordt van een kopje thee; be my guest. Sta op en ga het maken. En keer daarna weer terug naar je stoel.
