Ik train mensen in een manier van kijken die veel dieper gaat dan mindset of zelfontwikkeling. Het is geen ‘techniek’ of ‘strategie’, maar een fundamentele verschuiving in hoe je realiteit ervaart. Niet jij als ‘losse persoon’ die zich door het leven beweegt, maar jij als een dynamisch proces, in voortdurende wisselwerking met alles om je heen.
Dit perspectief brengt een radicale helderheid in hoe je leeft, werkt en leidt. Het betekent:
• Vrijheid van vaststaande verhalen: Je bent niet het product van je verleden, maar een voortdurende beweging van nu.
• Een moeitelozer leven: Niet alles ‘begrijpen’ of ‘oplossen’, maar zien hoe verandering zich vanzelf voltrekt.
• Diepere verbinding met anderen en de wereld om je heen: Niet vanuit ‘ik en jij’, maar vanuit het besef dat we altijd verbonden zijn.
• Begeleiden zonder moeite: In plaats van de ander helen of helpen met allerhande tips vanuit pure aanwezigheid zorgen dat de ander zijn/haar eigen wijsheid hervindt.
• Leiderschap zonder controle: In plaats van sturen en beheersen, leren meebewegen met wat zich aandient.
Dit is tof toch? Het gevoel van diepe heelheid, vrede met wat gebeurd en speelsheid omdat je jezelf of wat je voelt niet meer zo serieus neemt.
Veel mensen voelen dit ook in mijn posts. En ze waarderen de liefdevolle, open manier van kijken. Maar niet iedereen heeft door dat ik vanuit een ander ‘kader’ spreek.
En zoals dan vaak op social media gebeurd delen we onze eigen visie of mening. Want zo doen we dat nou eenmaal. Maar wat als je gewoon even mee kunt kijken vanuit een ander perspectief?
Het besef dat jij en de wereld niet los van elkaar bestaan, maar steeds samen ‘opkomen’ (ik vergelijk dit vaak met impro-spelers op het toneel). Dat je geen vaststaand ‘ik’ bent met een vast verhaal, maar een levendig proces dat telkens opnieuw vorm krijgt…. Wat zou dat voor jou betekenen?
Ben je nieuwsgierig? Wil je dit verder onderzoeken? Lees mijn andere blogs eens terug en stel me gerust eens een vraag.
