Op mijn website lees je veel over nondualiteit, de filosofie die uitgaat van eenheid. Ik verwijs hier geregeld naar, maar hanteer ook de term ‘nonduaal leiden en begeleiden’, waarbij je het meer hebt over hoe onderlinge verbondenheid in de dagelijkse praktijk eruitziet. In deze blog neem ik je mee naar een fictieve bakker Kees, die dit concept uit wil leggen op zijn eigen manier:

Een brood als symbool van verbinding

Wanneer je mijn bakkerij binnenloopt, word je begroet door de geur van versgebakken brood. Elk brood is een mengeling van meel, water, zout en gist, zorgvuldig samengebracht door de handen van de bakker. Maar meer dan dat, elk brood is een uitdrukking van het oude Tibetaanse concept dat ‘bestaan in onderlinge afhankelijkheid’ betekent.

Neem bijvoorbeeld het meel. Het kan niet op zichzelf bestaan. Het is afhankelijk van de zon, de regen en de aarde om tarwe te laten groeien. Het is afhankelijk van de boeren die het verbouwen, en van de molenaars die het verwerken. In dit meel, en in elk stukje brood dat ik bak, is de hele wereld aanwezig.

Als bakker ben ik degene die de handelingen uitvoert, maar zonder het deeg zou er niets zijn om die handelingen op uit te voeren. Het bakken van brood is ook niet alleen een fysieke bezigheid; het vergt ook aandacht, geduld en liefde. Het meel, water, zout en gist worden samengevoegd en door de warmte van de oven getransformeerd tot brood, waarna het niet meer terug kan naar de oorspronkelijke eenheden.

Elk brood dat ik bak is een ode aan dit deeg van verbondenheid, een dankbetuiging aan de vele handen en harten die het mogelijk maken. En elke keer als je een hap neemt van mijn brood, hoop ik dat je, net als ik, deze onderlinge verbondenheid proeft en waardeert.

De rijkdom van verschillende perspectieven

Ik zie ze elke dag binnenkomen. Verschillende mensen, elk met hun eigen unieke perspectief. Het doet me denken aan een interessante tekening waarin de ene persoon een ‘6’ ziet en de ander een ‘9’. Die tekening gaat veel verder dan simpelweg verschillende meningen.

Die tekening gaat over het feit dat je de wereld op je eigen manier beleeft en dat er veel meer mogelijkheden zijn. Dat weten mijn klanten wel hoor. Ze hebben allemaal hun eigen voorkeur qua brood en gebakjes. Maar ik hoor toch nog het geroddel in de rij. Wie echt snapt dat het enkel jouw perspectief is op wat een ander doet of laat, zou daar niet zo snel over praten. Of wellicht juist op een empathische manier.

Ik zie dat zo als bakker: er is geen absolute “juiste” of “verkeerde” manier om de wereld te zien, er is alleen “jouw” manier. Zo bak ik ook met mijn eigen recepten. Dat hoef ik niet te verdedigen. Ik hoef niemand te overtuigen dat het lekker is. We kunnen gewoon waarderen dat elke bakker het net wat anders doet, en die rijke diversiteit waarderen.

Dus, de volgende keer dat je een bakkerij binnenloopt en de heerlijke geur van versgebakken brood opsnuift, denk dan aan wat zich afspeelt in elke deegkneder, elke oven en elk hapje dat je neemt. Laat het je herinneren aan de onderlinge verbondenheid van alle dingen en de vrijheid die ontstaat wanneer we alle verschillende perspectieven respecteren. Geniet van het Deeg van Verbondenheid en neem gerust nog een hapje!