Jarenlang probeerde ik mezelf door beoordelingsgesprekken te worstelen als ware het de grootste hel op aarde. Hoewel ik cognitief wist dat het ergste dat me kon overkomen was dat ik op zoek mocht naar een nieuwe baan, bleef het een uitputtingsslag. Achteraf terugkijkend ben ik vaak met een baan of studie begonnen omdat iemand het me had aangeraden. Of dat het ‘t tegenovergestelde was van wat ik deed. De werkelijkheid was namelijk dat – zodra het nieuwe eraf was – de baan of studie me niet meer trok. Ik loste dat op met een vakantie. Een nieuwe jurk. Lekker uit eten gaan. Een dagje sauna wellicht. Maar als ik eerlijk ben.. dan was ik destijds niet echt gelukkig. Niet met mijn leven. En ook niet met mezelf… Had ik toen geweten dat ik het mezelf gunde te spelen met wat er op mijn pad kwam en ik anderen graag de tools gaf hun leven op eigen wijze vorm te geven zodat wat ze deden voelde als vakantie in plaats van werk dan had ik me heel anders gevoeld in mijn beoordelingen, want dan had ik mezelf langs mijn eigen geluksstandaard gelegd!
Wat is geluk voor jou? Het geluid van vogels in de vroege ochtend? De hele dag doorbrengen op een strand? Een spontane schaterlach? Een berg beklimmen? Verliefd worden? Lekker kroelen met je hond?
Al deze zaken kunnen ons gelukkig maken. Maar ze doen het slechts tijdelijk. Net zoals een ijsje, een paar nieuwe schoenen of een goede prestatie. En wat nu als alle leuke dingen in de wereld de lege plekken in je ziel niet kunnen vullen?
Viktor E. Frankl zei in zijn boek ‘Man’s searching for meaning; “Those who have a ‘why’ to live, can bear with almost any ‘how’.” Een wijze les die hij meenam uit de concentratiekampen. Maar wat betekent dit precies? Hoe ontdek je waarvoor je leeft? En op welke manier geef je vorm aan je missie?
De belangrijkste reden naar mijn mening? Doelgerichtheid!
Het is het gevoel van een doel dat de onvermijdelijke pijn van het leven draaglijk maakt, dat ons kan helpen het gevoel te krijgen dat we het geluk verdienen dat we af en toe te voelen krijgen, en dat ons verbindt met iets dat groter is dan ons eigen leven.
Zolang docenten zich herinneren waarom ze ze les wilden gaan geven kunnen ze de moeilijkste klassen aan. En zolang een arts beseft hoeveel mensen hij kan genezen is geen enkel gesprek over levenseinde hetgeen waardoor iemand omvalt.
Maar wat doen we als we niet weten wat ons doel is? We kunnen er niet zomaar één verzinnen. Soms denk ik dat mensen terughoudend zijn om een doel te bepalen, want wat als ze falen? Dan is hun hele leven een mislukking! Of wat als we het verkeerde kiezen en nog ongelukkiger worden dan we in de eerste plaats zijn geweest? Hoe zit het met degenen onder ons die geen ‘ roeping ‘ lijken te hebben – zijn we gedoemd tot zinloze levens onderbroken door vluchtige genoegens? Helemaal niet!
Volg je afgunst!
De eerste stap is om je af te stemmen op je dappere, wijze hart. Je hart dat gelooft in schoonheid, in overvloed, in mogelijkheden en geluk. Waar verlangt dit dappere, verstandige hart naar? Naar verbinding? Creativity?Empowerment? Communicatie? Dromen? Naar durven doen?
Lori Gottlieb, in Misschien moet je eens met iemand praten, adviseert “volg je afgunst”. Hiermee wil ze aangeven dat het goed is om eens na te denken over de levens van mensen die benijdenswaardig voor jou zijn zodat je kunt nadenken over wat het is dat zij voor doel nastreven en of dit ook iets voor jou zou kunnen zijn. De vraag die hierbij het meest in de buurt komt is ‘wie is jouw voorbeeld? Wie is jouw rolmodel? Of wie wil je graag lijken? Van wie ben jij fan?
Natuurlijk mogen we erop letten dat we niet zomaar gaan beantwoorden op iemand te willen lijken vanwege de rijkdom of de faam. Het is fijn om rijk te zijn maar dat is niet het doel dat zin gaat geven aan je leven of waardoor je lastige situaties beter aan gaat kunnen. Eerder zal het leiden tot een f*cking zinloos leven als je er onnadenkend voor kiest.
Een andere valkuil is het uitgangspunt ‘ik ben fan van niemand’, ik ben daar niet zo van. Als dat je antwoord is dan heb je de vraag al cognitief afgeschoten voordat je naar je gevoel toe gaat. Het is het gevaar van een sterkere cognitieve als emotionele ontwikkeling waarbij je jezelf leerkansen onthoudt. Dúrven kiezen voor iemand en ontdekken wat diens doel met je doet, of het je kan inspireren, motiveren en van hoop kan voorzien helpt je weer te connecten met jezelf. Al is de eerste keren wellicht enkel het antwoord ‘nee, dit is het dus niet..’
Uiteindelijk kun je iemand vinden die bijvoorbeeld als kunstenaar werkt. Iemand die ons richting geeft aan hoe we ons leven zin kunnen geven. Op de manier waarop we gaan ervaren dat creativiteit en eigenheid belangrijk voor ons is bijvoorbeeld. Of dat we de schoonheid weer zien in de wereld. Of dat we anderen mogen inspireren. Een kunstenaar als rolmodel betekent niet dat jij kunst hoeft te gaan maken, maar wel dat je de wereld gebruikt als metafoor om naar jezelf terug te gaan. Ontdek wat er is in het leven, het werk of de missie van die ander dat met jou resoneert.
Mocht je nu afstemmen op je hart en als enige antwoorden horen ‘dat je niets wilt. Geen verantwoordelijkheid het liefst. Even rust in je hoofd en niet te hoeven denken’ dan is dit je verdrietige hart dat spreekt. Luister ernaar, geef het spreektijd. Afhankelijk van hoe gebroken je hart is heeft het wellicht tijd nodig om te herstellen. Want pas als het geheeld is zal je dappere moedige hart zich uitspreken en laten horen wat het wil.
Anderen helpen om hun diepere drijfveer te vinden.
In de wereld is het heerlijk te weten dat je anderen kunt helpen bij het vinden van hun reden tot leven door hele simpele feedback te geven. Bijvoorbeeld door terug te geven aan de mensen om je heen waar ze goed in zijn. Iedereen heeft talenten maar er zullen er altijd een aantal wat prominenter aanwezig zijn. Iemand die foto’s maakt zal dat bijvoorbeeld doen met een nostalgisch tintje, of juist gedetailleerd. En het opmerken van die eigenheid, die handtekening is waardevolle informatie. Want dit is voor de ander juist ‘zo gewoon’. Geef nadat je met iemand bent samengeweest terug wat je waardeerde aan de ander. Zo geef je hen de mogelijkheid zichzelf te leren kennen.
Naast een compliment geven over de eigenheid kun je ook aangeven waar je de ander van zag genieten. Wanneer fleurde iemand op? Toen er bewogen werd? Toen er een dilemma kon worden opgelost? Er moest worden nagedacht? Er met tabellen en lijsten werd gewerkt? Door de vrijheid van met iedereen kunnen communiceren? Tip: Merk dit op bij anderen en geef het terug, het is goed te weten welke omgeving of welke manier van werken prettig is voor hem of haar. Vaak zijn we ons er namelijk enkel van bewust wanneer de omgeving of activiteit niet werkt. Door er bewust van te worden kun je er juist ook voor kiezen.
Merk op waar iemand geemotioneerd door raakt. Emoties bepalen je diepere why. Ze brengen je naar je kern. Let op wanneer iemand laaiend enthousiast is over een boek of film, waarin een ander iets heeft gedaan of juist gelaten waardoor het leven een wending kreeg. Herken wanneer iemand gepikeerd raakt door iets wat hen zelf niet benadeeld. Want in deze situaties spreekt een diepere drijfveer, iets wat de ander echt raakt wat verder gaat dan dagelijkse pleziertjes.
Is dit eenvoudig? Nee dat is het niet. Je mag je focus op de mensen om je heen gaan leggen. In je werk naar collega’s en klanten. Als ouder voor je kinderen. Maar zeg nu zelf… het is toch eeuwig zonde als mensen sterven zonder gebruik te maken van de magie die in ieder van ons zit!
En dus is het ook voor jou tijd om aan de slag te gaan. Van de bank te komen. je ding te doen. Ja het is eng. Ja het kan verkeerd gaan. Ja, je zult soms mislukken. Niemand weet hoe de toekomst eruit gaat zien. Maar hoe eng het ook is… er is niets ergers dan een zinloos leven leiden. Of een leven waaraan je er onderdoor kunt gaan. Zoals Mary Oliver zei: “Vertel me, wat ben je van plan te doen. Met je ene geweldige en waardevolle leven?”
Welke meer belangrijke vraag kan er mogelijk zijn?
—————————
In Magie in je Begeleiding leer je de technieken om te leren vertrouwen op wat je te doen hebt hier. Leer je hoe je je missie kunt leven. Niet denkend vanuit banen of kansen, maar vanuit doen en ontdekken. Vanuit het principe dat je het je ziel gunt om hierin te groeien, te ontwikkelen. Zodat je bij kunt dragen met je fantastische werk. Meer impact kunt maken. Voorbij angsten. Vertrouwend op intuïtie. Zichtbaar durft te zijn. We zijn allemaal anders, niemand is gelijk. Hou jij niet van standaard lijstjes en methodes? Heb jij het Lef om te Stralen? En gun je het jouw klanten ook? Schrijf je in voor de volgende opleiding!
