Ik maak gebruik van Sydney Banks’ ‘Drie Principes’ in al mijn opleidingen. Dit is geen stappenplan of techniek, maar een nuchtere uitleg van hoe onze menselijke ervaring tot stand komt. Deze principes – Mind, Consiousness en Thought – zijn als een natuurwet die altijd werkt, net als zwaartekracht. Banks legde uit dat onze ervaringen voortkomen uit het feit dat zolang we leven (Levensenergie), gebruik kunnen maken van een vormloze energie die ideeën creëert (Denkkracht) en dat we ons bewust zijn van deze gedachten als onze realiteit (Bewustzijn). Deze principes leggen uit waarom onze gevoelens fluctueren en dat dit normaal is, niet omdat er iets mis is. In tegenstelling tot andere psychologische benaderingen, suggereren deze principes dat verandering in perceptie ons kan helpen gedachten als gedachten te behandelen, niet als realiteit. Dit kan leiden tot innerlijke rust en verandering in onze relatie met het leven. Wat belangrijk is te weten, is dat we alle drie zijn, niet één afzonderlijk deel. Je vereenzelvigen met één van deze drie kan problemen geven, en daar duik ik op dit artikel wat dieper op in.
Geloven in ‘ik ben mijn lichaam’
Levensenergie, of ‘Mind’ in Sydney Banks’ Drie Principes, vertegenwoordigt de universele, onzichtbare kracht die alles in het leven voedt. Het is de kracht die een eikel tot een boom laat uitgroeien en een kuiken uit zijn ei laat komen. Het is wat ons tastbaar maakt. Levensenergie zorgt ervoor dat ons hart automatisch klopt en wondjes miraculeus vanzelf helen. Het is het wonder van in leven zijn. Hoewel dit concept in theorie verheffend en rustgevend kan zijn, kan het zich identificeren met deze alomvattende Levensenergie voor sommige mensen gevoelens van onveiligheid en doodsangst veroorzaken. Dit komt omdat de connectie met Levensenergie een directe confrontatie met onze sterfelijkheid kan betekenen. Als we ons vereenzelvigen met iets dat eeuwig en onveranderlijk is, worden we ons pijnlijk bewust van onze tijdelijkheid en sterfelijkheid.
Geloven dat ‘ik mijn gedachten ben’
In het kader van Sydney Banks’ Drie Principes staat ‘Denkkracht’ voor het proces van gedachtevorming. Het is de creatieve kracht die ideeën, concepten, overtuigingen, oordelen en percepties vormgeeft. Echter, het identificeren met deze Denkkracht kan problemen opleveren, vooral als we te maken krijgen met negatieve gedachten en de ongemakkelijke gevoelens die hieruit kunnen ontstaan. Als we onszelf zien als de architect en eigenaar van onze gedachten, kunnen we beginnen te geloven dat we controle moeten hebben over ons denken. Negatieve gedachten zijn een normaal onderdeel van de menselijke ervaring. Maar als we ons met onze Denkkracht vereenzelvigen, kunnen we de neiging hebben deze gedachten te beheersen of manipuleren om ongemakkelijke gevoelens te vermijden. Dit kan leiden tot een eindeloze cyclus van gedachtencontrole, waarbij we strijden tegen onze eigen geest, wat op zijn beurt leidt tot meer negatieve emoties zoals stress, angst en frustratie. Daarnaast kan deze zelf-identificatie met onze Denkkracht ook leiden tot zelfkritiek en zelfoordeel. We kunnen onszelf de schuld geven voor het hebben van negatieve gedachten of gevoelens, wat onze zelfwaardering en zelfvertrouwen kan ondermijnen. Het alternatief is het ontwikkelen van een dieper begrip en bewustzijn van de aard van gedachten door middel van het principe: Bewustzijn. In plaats van ons te verzetten tegen het leven of proberen om onze ervaringen te controleren, kunnen we ze leren observeren met een gevoel van nieuwsgierigheid en compassie. Dit kan ons helpen om ons minder overweldigd te voelen en meer in vrede te zijn met onze innerlijke ervaring, wat uiteindelijk kan leiden tot een groter gevoel van welzijn en geluk.
Geloven dat ‘ik mijn bewustzijn ben’
Bewustzijn verwijst naar het vermogen om de realiteit te ervaren en te interpreteren via onze zintuigen en gedachten. Terwijl dit fundamentele aspect van de menselijke ervaring ons in staat stelt om ons bewust te zijn van onze gedachten en de wereld om ons heen, kan het ons identificeren met dit ‘Bewustzijn’ ook bepaalde problemen opleveren. Het kan bijvoorbeeld leiden tot een gevoel van vervreemding en ontkenning van onze lichamelijke en emotionele ervaringen. We kunnen vallen in de valkuil van het rationaliseren of negeren van onze gevoelens onder het mom van ‘bewustzijn’, wat ons vermogen om volledig te voelen en te ervaren kan ondermijnen. Of zelfs gaan piekeren, omdat we overmatig gefocust raken op zelfobservatie en -analyse. Een andere potentiële complicatie van het sterk identificeren met Bewustzijn is de neiging om overmatig te speculeren over vorige en toekomstige levens. Vanuit de overtuiging dat we zuiver Bewustzijn zijn, kunnen sommige mensen beginnen te geloven in concepten zoals reïncarnatie of leven na de dood. Dit kan leiden tot angst of het gevoel dat we ons huidige leven moeten manipuleren om een betere positie in het hiernamaals of een toekomstig leven te garanderen. Met als gevolg een overmatige focus op ‘goed doen’ uit angst voor karmische gevolgen, in plaats van uit authentieke vriendelijkheid of mededogen. Dit alles vermindert het vermogen om te leven in het huidige moment, het ondermijnt onze vreugde en spontaniteit en onze authentieke wijze van reageren.
Integratie is belangrijk!
In het leven kan het soms voelen alsof we vastzitten in een bepaalde realiteit, geketend door onze gedachten, emoties en de grenzen van onze lichamelijke existentie. Maar we zijn niet alleen onze Levensenergie, onze Gedachtenkracht of ons Bewustzijn. We zijn de waarnemer daarvan, die bedding aan de hele ervaring geeft, zoals de oceaan bedding geeft aan het tijdelijke ontstaan van de golf. Ik zal het toelichten: Stel je een draaikolk voor in de oceaan. De draaikolk is niet ‘uit het water’ te tillen. Het is een deel van het water, onlosmakelijk verbonden. Toch kan de draaikolk worden beschreven in termen als ‘beweging’, ‘leegte’ en ‘continuïteit’. Het is een uniek fenomeen, een tijdelijke vorm, ontstaan uit de oneindige oceaan en er uiteindelijk weer in verdwijnend.
Zo kunnen we ook naar onszelf kijken. Wij hebben Levensenergie – de vibrerende, bruisende kracht die ons lichaam voedt en ons hart laat kloppen. Wij hebben Denkkracht – de stroom van gedachten die continu door ons heen gaat, vormend en hervormend ons begrip van onszelf en de wereld om ons heen. En we hebben Bewustzijn – de stille getuige die deze gedachten en sensaties waarneemt, het onbeschreven blad waarop het verhaal van ons leven zich ontvouwt.
Het is gemakkelijk om ons met ‘de uitkomst’ van deze aspecten te identificeren en te vergeten dat we meer zijn dan dat. Maar als we dat doen, beperken we ons perspectief en beperken we ons begrip van wie we echt zijn. Wij zijn niet alleen de golven op de oceaan, wij zijn de oceaan zelf. Wat we ervaren als ‘ik’ is een tijdelijk fenomeen, ontstaan uit het oneindige, en zullen uiteindelijk weer in die oneindigheid verdwijnen. De draaikolk van je leven is intens en boeiend, maar het is slechts een onderdeel van de onmetelijke oceaan van je bestaan. We maken integraal deel uit van deze prachtige, complexe en mysterieuze werkelijkheid. Je bent de hele oceaan, oneindig diep en oneindig breed. Je bent het golvende leven zelf, en je bent ook de getuige van dit leven.
Laten we de diepte van onze Levensenergie waarderen, het wonder van onze Denkkracht herkennen, en de immense rust vinden in ons Bewustzijn. En bovenal kunnen we het rustige besef omarmen dat we de waarnemer van deze drie principes zijn – het stille centrum in de storm, de constante in een wereld van verandering. Wanneer we dit kunnen, zullen we een dieper, rijker en authentieker leven ervaren. Een mooie uitnodiging toch, om hier meer van te willen begrijpen?
