Playfulness gaat voor mij over aanwezigheid in het moment en ‘ja zeggen’ tegen wat zich aandient. Hoe het vóélt om playful te zijn kan ik het beste omschrijven door het vertellen wat het niet is. Want die ervaring herkennen we allemaal wel in onze maatschappij denk ik. Je bent dan veel aan het nadenken en zoekt (als je eerlijk bent) ook wel hun waardering, aandacht of bevestiging. Je voelt je geregeld leeg, moe, emotieloos of bedolven onder een eindeloze to-do list.
Helaas moet ik toegeven dat dit vroeger ook mijn standaard status-quo was. Ik werkte me te pletter en plofte aan het einde van de dag uitgeput op de dag. In die vreselijke saaiheid van alledag mistte ik vooral het plezier. De verwondering en het gevoel van een bulderlach. Ik vond mezelf terug in het heerlijke gevoel dat ik mijn spelende en ontdekkende lichaam was. Niet nadenken maar doen. Spelend, dansend en bewegend. Mijn buitenwereld verstillend zodat ik steeds beter kon luisteren naar mijn innerlijke wijze stem.
Zo leven is niet moeilijk. Het is een vaardigheid, een manier van leven die ons toegang geeft tot alles dat we zijn. Mijn hart maakt een huppeltje wanneer ik zie dat mensen hun terminale serieusheid gaan doorbreken. Degenen die dat kunnen leven met lef, lol en liefde. Ze lachen vaak en maken zich niet al te veel zorgen over morgen omdat ze weten dat het leven überhaupt onvoorspelbaar is. Ze trekken daarmee overvloed en positiviteit aan. Het leven kan immers pas stromen wanneer je het niet langer tegenhoudt.
Ik raak ontroerd wanneer ik ze voorbij hun analytische denken het léven door zich heen durven laten gaan. Wanneer ik mijn van cursisten zie improviseren en meebewegen in het enge, lastige onbekende. Wanneer ze in een opgevangen glimp van het onbekende een geheel nieuwe wereld te ontdekken in zichzelf. Wanneer ze de quantum leap naar vertrouwen en overvloed maken in hun leven. En ik geniet van afstand mee wanneer ze hun eigen klanten, leerlingen of collega’s leren om resultaatgericht te gaan aanklooien en zo hun levensenergie de ruimte te geven.
Maar ik merk keer op keer dat veel mensen helemaal niet zo gelukkig zijn. Wat me echt raakt is wanneer mensen niet weten hóé op die diepe bron in te tunen. Ze weten niet meer hoe ze bij hun eigen giechel kunnen komen. En dus help ik middels mijn programma’s daar graag bij. Wanneer iedereen in sleutelposities – van leidinggevende, tot coach, begeleider of docent – dit leert en als een olievlek doorgeeft dan creëren we samen een nieuwe wereld.
Onze maatschappij heeft pure, creatieve en enthousiaste mensen nodig die nieuwsgierig zijn naar manieren om dingen te doen die bij hen passen. Die durven zijn wie ze zijn. De moed hebben om te falen en het lef om te stralen. En simpelweg gelukkig kunnen zijn. Als zij hun geluk gaan delen, dan wordt heel de wereld er beter van!
