Laat ik het bij mezelf houden: ik heb mijn hele leven veel tijd in mijn hoofd gespendeerd. Als het wegdromen op dat moment ‘kan’ en dit positieve gedachten zijn dan is er niets aan de hand… Maar als het negatieve gedachten zijn dan reageert mijn hele lijf daar op. Want ons reptielenbrein kent het verschil niet tussen de werkelijkheid en dat wat we ons voorspiegelen of bedenken. En dat daardoor ook de bijbehorende hormonen worden aangemaakt… met positieve of minder positieve gevolgen voor ons stressniveau. Dit is zo’n belangrijke informatie. Ik heb immers (uit eigen ervaring) geleerd dat stress bij mij wordt veroorzaakt door negatieve gedachten en dat ik elke dag en elk moment opnieuw de keus dien te maken om hier afstand van te nemen.
Negatieve gedachten zijn de eerste valkuil als je veel nadenkt
Veel ‘in mijn hoofd zitten’ is dus niet zo’n probleem, het gaat erom wat ik doe in mijn hoofd…. Voorheen was ik gericht op wat er ontbreekt in mijn leven, op dat wat niet goed is. Tegenwoordig benader ik het leven constructief. In plaats van de vraag ‘hoe kan ik voorkomen dat het slecht gaat aflopen?’ stel ik me nu bijvoorbeeld de vraag ‘hoe ga ik dit oplossen?’ Ik denk dus niet zozeer positiever maar vooral constructiever.
Het antwoord waar ik mogelijk mee op de proppen kom kan overigens zomaar erg kwetsbaar aanvoelen. Toch doe ik het. Ik heb immers geleerd dat problemen die in je hoofd zijn ontstaan door negatieve gedachten (bijvoorbeeld zorgen, twijfel of angst) nooit kunnen worden opgelost door er nog meer over na te denken!
De tweede valkuil is dat je vergeet te leven doordat je te veel in je hoofd zit.
De leven vindt altijd plaats in het hier en nu. Als je nadenkt, zit je echter met je hoofd in het verleden of dat wat je denkt dat de toekomst gaat zijn. Dan bestaat de kans dat je vergeet te genieten van wat er in werkelijkheid gebeurt. Ik heb gehoord dat mensen gemiddeld 7 minuten per dag in het nu verblijven. Of dat zo is weet ik niet, maar ik heb wel ontdekt dat datgene wat er in mijn hoofd plaatsvindt, slechts een magere afspiegeling is van de werkelijkheid, zoals een foto ook niet de geur en gevoelens weergeven.
Hoe meer ik mijn best doe om grip te hebben op de toekomst, hoe lastiger dat blijkt te zijn. Door dus los te laten en minder na te denken ervaar ik de dag intensiever. Er gebeurt meer, ik ervaar meer en er is meer rust, balans en tevredenheid. Het scheelt me veel nutteloze gedachten over dingen die nu toch niet relevant zijn en wellicht nooit gaan gebeuren. Want: van nadenken alleen word je niet gelukkig, van leven wel!
