Stel, je voelt pijn in je hand. Dat kan een aantal dingen betekenen. Misschien zit er een splinter in je huid. Die hoort daar niet en moet eruit. Wellicht raakte je een oude, maar nog wel gevoelig litteken. Geen teken dat er iets in de omgeving niet oke is, maar wel iets om zelf rekening mee te houden. Maar misschien is het wel iets anders. Spierpijn bijvoorbeeld. Dat voelt óók niet prettig, maar uiteindelijk is het een soort groeipijn. Goed zelfs!

Zo is het ook in situaties tussen mensen. In hoe we werken, leven, leren. Iets voelt niet prettig. En voor je het weet geef je er woorden aan: dit klopt niet. Dit zou niet mogen. Maar het is niet altijd wat het lijkt. Soms doet iets pijn omdat je groeit. Of omdat je iets tegenkomt wat anders is dan je gewend was.

Wat we voelen, is echt. Maar wat het betekent, ontstaat pas in samenhang. Niet losstaand. Niet enkel vanuit onszelf.

Stel, je zit in een vergadering. Een nieuwe werkwijze wordt voorgesteld. Je voelt weerstand. De manier waarop het wordt gepresenteerd voelt koud. Onpersoonlijk.
Of misschien juist dwingend. Alsof je verplicht wordt om mee te bewegen.
Dat gevoel is waar. En het is belangrijk.
Maar het zegt nog niet wat er aan de hand is.

Want ongemak betekent niet automatisch dat iets niet deugt. Het betekent ook niet per se dat jij je aanstelt. Het betekent dat er iets in beweging is. En dat jij daar onderdeel van bent.

We willen situaties nu eenmaal graag helder hebben. Wie heeft er gelijk. Wat is hier mis. Hoe lossen we dit op. Maar niet alles vraagt om een oordeel. Sommige situaties vragen om nabijheid. Om erbij blijven. Zien wat er gebeurt, zonder het meteen in goed of fout te verdelen.

Want onrecht vraagt om actie. Maar ongemak vraagt om aandacht. En die twee zijn niet hetzelfde.
Als je te snel ingrijpt, haal je misschien de splinter eruit. Maar als het spierpijn was, verstoor je een proces dat juist goed was.

Het is niet eenvoudig. Maar misschien is dat precies wat het leven van ons vraagt.
Om lang genoeg te blijven bij wat we niet meteen begrijpen. Tot het niet meer wringt, maar wijder wordt.