Wat als het leven niet draait om controle, maar om meebewegen? Niet om vooraf weten, maar om ervaren hoe betekenis ontstaat in contact met wat zich aandient? Speelsheid opent die mogelijkheid. Maar vaak voelt de wereld anders. Alles lijkt eerder een vaste plek te hebben, dagen volgen voorspelbare patronen en verwachtingen sturen ons gedrag. Maar het kleinste onverwachte moment kan die hele realiteit laten kantelen.

Denk aan een voorwerp op tafel. Een sleutelbos, een koffielepel, een paperclip. Het ligt daar, neutraal, zonder betekenis. In het dagelijks leven weet je wat het is en hanteer je het functioneel. Maar dat hoeft natuurlijk niet. Iemand kan het oppakken en er iets heel anders mee doen. Ermee beginnen te tikken en je uitnodigen voor een geïmproviseerd samenspel. Of het plotseling gebruikt als een toverstaf in een denkbeeldige scène waar jij ineens de held of schurk bent.

Dat is geen kinderspel. Dat is hoe betekenis ontstaat. En wellicht zijn we allemaal kind geweest om ons dat te kunnen beseffen. Dat alles wat we doen; hoe we kijken, hoe we spreken en handelen.. de wereld om ons heen kan veranderen.

We geven vorm en worden gevormd. Als we dat als uitgangspunt nemen, dan zit vrijheid niet in controle, maar in het openlaten van mogelijkheden. En in plaats van vast te houden aan vaste ideeën over wie je bent en hoe het hoort, kun je betekenis laten ontstaan in het moment zelf.

Hoe? Wacht als je iets wilt niet op de perfecte omstandigheden, maar begin met wat nu voorhanden is. Een klein gebaar, een onverwachte vraag, een speelse blik. Iets wat je in 10 seconden kunt bedenken en binnen een dag kunt doen is prima om te starten. Alles wat groter is zet de toekomst op slot terwijl deze zich steeds opnieuw kan ontvouwen. Laat daarvoor het onbekende toe. De meest bijzondere momenten ontstaan namelijk vaak buiten het plan. In dat wat jij bij aanvang niet eens had kunne overzien. En ervaar steeds opnieuw hoe de wereld reageert. Niet als iets waar jij los van staat, maar als iets waarin jij actief meedoet.

Je hebt waarschijnlijk al door dat dit niet gaat over oppervlakkig plezier of alles luchtig maken. Het is voelen dat de wereld niet af is, maar telkens opnieuw vorm krijgt door hoe je erin staat. Of zoals ik het graag verwoord: je kunt afwachten, maar je kunt ook meespelen.

Daarvoor is geen grootse actie nodig.

Het leven beweegt altijd. De vraag is of je meebeweegt.