‘Xandra, ik ben dat ook hoor’, wordt me vaak gezegd. Mensen bedoelen dan dat ze ook hoogsensitief zijn. Of hoogbegaafd. Alsof in dat woordje ‘ook’ besloten ligt wie ze zijn. En dat ik alles van hen begrijp. Maar mij maakt het juist nieuwsgierig. Wie zijn ze? Wat houdt hen bezig? Waar willen zij een verschil maken en durven ze hun anders zijn hierin te benutten? Ik raak ontroerd wanneer ik zie dat mensen voorbij hun analytische denken het leven door zich heen durven laten gaan. Ze zie improviseren. Vaste patronen doorbreken. Wanneer ze de quantum leap naar vertrouwen en overvloed maken in hun leven. Ik geniet simpelweg wanneer mensen hun passie laten vlammen en het leven omarmen.
Degenen die dat kunnen leven met lef, lol en liefde. Ze lachen vaak en maken zich geen zorgen over morgen omdat ze weten dat het leven überhaupt onvoorspelbaar is. Ze trekken daarmee overvloed en positiviteit aan. Het leven kan immers pas stromen wanneer je het niet zelf tegenhoudt. Maar ik merk keer op keer dat mensen hun leven helemaal niet als prettig ervaren. Soms missen ze daarvoor de juiste omgeving en missen ze eigenwaarde, soms ook hebben ze niet door dat ze falen (en dus emoties) aan het vermijden zijn. Maar wat me echt raakt is wanneer mensen niet weten hóé op die diepe bron in te tunen. Ze weten niet meer hoe ze bij hun eigen giechel kunnen komen. Dit zie ik overigens niet alleen bij sensitieve, begaafde mensen, maar ook bij veel strugglende ondernemers, bijna-overspannen hulpverleners en.. you name it…
Soms zeggen sensitieve mensen mij ‘maar ik ben nu eenmaal stressgevoeliger.’ Alsof hen dat een vrijkaartje geeft naar het attractiepark ‘balans’ en ‘niet teveel leuke dingen doen’. Ik kijk hen dan aan en vraag ‘waarom niet’? Ja, je bent sneller in opperste staat van paraatheid. Dat maakt je lerend vermogen een stuk groter. Daarin mag je natuurlijk goed voor jezelf zorgen qua voeding, beweging en slaap. Maar stress zoals we dit kennen… dat komt niet van buitenaf op ons afgeslopen. Het wordt niet veroorzaakt door ons werk, onze relatie, onze kinderen, de hoeveelheid prikkels, door trauma’s…. (De lijst met stressoren wordt ieder jaar langer.) Stress creëren we over het algemeen vanuit onze gedachten. Bijvoorbeeld onze overtuigingen over hoe wij zouden moeten zijn. En dit betekent niet dat we onszelf psychologisch geheel moeten ontleden en al onze vroegere ervaringen moeten onderzoeken. Het mooie is dat het al werkt wanneer je je bewust bent van het proces. Simpelweg herkennen dat jij zelf de flow bent onder al jouw gepieker, de vreugde onder gedoe. Dat helpt je er op de lange termijn weer mee connecten. Dat klinkt simpel. En dat is het ook.
De wereld verandert. Onze maatschappij heeft creatieve, empathische mensen nodig. De jeugd van tegenwoordig heeft het meer dan ooit nodig om écht gezien te worden en te leren leven in vrijheid. Speels. Creatief. Gemakkelijk. Juist nu mogen mensen die gebukt gaan onder het intellectuele, industriële tijdperk gaan leren hoe het anders kan. Zodat we onze waarde in de wereld toe kunnen gaan voegen, voortkomend uit het anders zijn dan anderen en dat omarmen. Gave mensen, die nieuwsgierig zijn naar manieren om dingen te doen die bij hen passen. Die durven zijn wie ze zijn. De moed hebben om te falen en het lef om te stralen. En simpelweg gelukkig kunnen zijn. Want als zij hun geluk gaan delen, dan wordt heel de wereld er beter van!
