O my goodness. Wat is er ongelofelijk veel gebeurd in 2021! Begin dit jaar schreef ik: Het leven vraagt van ons om het serieus te nemen, maar dat betekent niet dat je niet ook vrij en speels kunt zijn. Een playful manier van leven is de kunst om plezier te vinden in verschillende situaties, wat er ook gebeurd of wat je ook doet. Het geeft je de ruimte om de positieve kant van het leven te zien en vreugde te brengen in je eigen leven en dat van iedereen om je heen.
ZOEKTOCHT NAAR MIJN SPEELSE VORM
2021 arriveerde met vuurwerk en beloften. Ik werd namelijk toegelaten tot The Completely Ridiculous Conservatory, vanwege (zo hadden de docenten ingeschat) mijn vermogen om gekkigheid en plezier te brengen in de opleiding. Hoewel ik geen enkele acteerervaring had en ging werken met Yale / New York Unirsity studenten en docenten hadden sommige van hen dan weer geen ervaring met impro/clownerie en playfulness. Een mooie win-win en zo rolde ik een voor mij onbekende wereld in. Na zes weken, vijf avonden per week en vier uur per dag had ik meer gelachen, meer gehuild en meer geleerd dan ik in jaren deed. Samen met de clown-teacher-training van Christopher Bayes die ik vervolgens ging doen en de clownsopleiding bij de school voor clown en leven ontdekte ik dat er echter geen enkel performance doel zat in mijn reden om te spelen. Wel zocht ik naar een omgeving waarin emoties verwelkomt werden en je uitgenodigd werd te spelen met ‘zijn in het moment’.
Dit vond ik in Interplay en Fooling – twee individuele improvisatievormen die me uitdagen als speler én als trainer. Bovendien geven ze handvatten rondom persoonlijke ontwikkeling. Ik volgde verschillende Fooling workshops en speelde met Anita Kooij, Lydia Sillem en Jonathan Key terwijl Interplay vooral met Bart Durand was. We deden samen de leaders training en elke laatste dinsdag van de maand spelen we samen online. Wil je laagdrempelig meespelen? Dan is dit je plek!
Ik heb genoten van een heerlijk jaar vol online improvisatie. Met grote dank aan het feit dat alles online moest en ik veel ‘tussendoor’ in mijn agenda wist te krijgen. Ik volgende masterclasses en playfulness workshops, ontdekte de toolbox sessies van Adelka Vendl (aanrader voor wie van provocatief coachen houdt), deed aan mindful improv en was online aanwezig bij Playful Creative summit en het Festival of the Fool. Eigenlijk vind ik stiekem online spelen nog wel leuker dan ‘in het echt’. De rust van je eigen kamertje, de mogelijkheid om uit het zicht te bewegen en de focus die het voor jezelf genegeerd terwijl je kijkend naar anderen juist van dichtbij hun gezicht bestudeerd. Ik vind het een fantastische uitvinding,. Oh ja, en ik raakte mijn vrees voor Engels spreken er een beetje mee kwijt 🙂
KEUZES IN AANBOD
Wie mijn website in de gaten hield zag het aanbod in 2021 veranderen. Een clownerie zomerworkshop viel eraf, een Wise Fools jaarprogramma kreeg een nieuwe naam na de zomer en viel daarna alsnog af. Ik was duidelijk zoekende naar een goede manier om dat wat ik geleerd had via spel over te brengen op anderen. Maar ik merkte dat de nadruk op spel niet klopte en eindelijk viel het kwartje aan het einde van het jaar dat het aanbod andersom mag zijn; vanuit de rol die je professioneel vervuld gaan we ontdekken wat een nondualistische en speelse mindset hierin brengen kan. Zo ontstond de vierdaagse Playologie is voor wie graag één-op-één werkt. Hierbij gaan we er ook vanuit dat je niemand hoeft te ‘fixen’. Je leert in deze leergang geen technieken of methoden, we gaan niet positief leren denken of oefeningen doen om gedachten te controleren. Want mensen zijn niet stuk. Je ervaart in deze vierdaagse opleiding hoe niet-oordelende aandacht aangeboren kwaliteiten zoals creativiteit, spontaniteit, levenslust en ontwikkelingsdrang versterkt.
DE OPLEIDINGEN DIE IK GAF
Keuzes maken was gelukkig niet het enige wat ik deed. Het was een druk opleidingenjaar. Ik gaf voor de laatste keer de opleidingen Moed om te Falen en Lef om te Stralen aan twee superfijne groepen mensen. Daarnaast gaf ik de tweedaagse Kunst van het Spelen als voorbereiding op de opleiding Vakspecialist. Daarvan ging de eerstejaarsgroep door naar het tweede jaar en er gingen er (eenmalig) twee nieuwe eerstejaarsgroepen van start. Ook gaf ik enkele korte workshops voor verenigingen, maar eerlijkheidshalve mag ik ook zeggen dat ik de meeste aanvragen doorschoof. Ik maak eigenlijk te weinig tijd voor deze externe aanvragen. Een workshop welke ik wel heb verzorgd was voor ‘Stichting Werken voor elkaar’ met een 9 gewaardeerd (en dat komt eigenlijk nooit voor zeiden ze me). Die steek ik in m’n zak!
Voor de opleiding Vakspecialist Playfulness heb ik opleidingsmappen geschreven. Ik was net begonnen aan de eerstejaarsmap rond deze tijd vorig jaar en deze groeide met de cursiten mee. Voor het tweede jaar was dat anders. De opleidingen De Moed om te Falen en het Lef om te Stralen zijn immers bijeengebracht in het tweede jaar van de vakopleiding playfulness. En elke keer dat ik een thema beetpak zie ik hoe ongelofelijk breed het is, hoe diep het gaat. Hoe wijsheid uit ACT/ RFT (ik volgde er een training bij Steven Hayes voor), mindfulness en spiritualiteit moeiteloos verbonden worden met positieve psychologie, interactiestatus en genieten (in plaats van simpelweg doen waar je goed in bent). Deze wijsheid is zo profound dat ik tijdens het schrijven geregeld tranen in mijn ogen heb. Dat ik mezelf weet te raken lijkt me dan ook niet meer dan een erg goed teken. Er is beweging. In mij. Zo diep dat ik het enkel nog kan voelen als licht en ruimte. Het diepe gevoel van ‘het is goed’.
Ook heb ik in 2021 ruim 50 boeken gelezen en twintig blogs geschreven over alles wat me bezighield. Ik ben ook twee keer gevraagd voor een podcast. De eerste was over terminale serieusheid en kwetsbaarheidsvermijding met Mieke Maat en de andere was over pedagogische tact vanuit het Nivoz. Heerlijk vind ik het om dit te doen en ik kijk graag hoe ik ruimte hiervoor maak in het komende jaar.
VRAGENSESSIES EN SUPERVISIE
Terwijl ik met mijn opleidingsmappen bezig was kwam af en toe de vraag voorbij of ik iemand wilde begeleiden met een supervisievraag. Een enkele keer wilde iemand individueel van me leren en ik werd blij van mensen die een blog van me lazen en de diepte in wilden met een stukje theorie. Het maakte dat ik dit één-op-één aanbod een duidelijke plaats op mijn website bood en dat ik besloot ook vragensessies te gaan organiseren voor oud-cursisten en iedereen die wil. Dit altijd in lijn met de Drie Principes benadering. Deze beschrijven de universele principes die de menselijke ervaring mogelijk maken. Daar hoeven we niets aan te veranderen, daar hoeven we niets mee te doen, je hoeft het je enkel te beseffen.
Het is zoiets als een hond die achter zijn eigen staart aangaat en graag betere technieken wil leren om hem te vangen, hoeft deze immers ook alleen maar te zien wat ie aan het doen is. Zo werkt de menselijke ervaring ook. Zodra je doorhebt hoe het werkt hoef je niet langer je negatieve gedachten te veranderen en zijn emoties niets meer om bang voor te zijn. De drie principes krijgen in mijn werk steeds meer een prominente rol omdat ze zo simpel zijn dat ze alle theorieën waar ik graag naar verwijs ondersteunen en verhelderen. En eerlijk is eerlijk; het is makkelijker uitleggen dan Advaita, boeddhisme of nondualiteit. Komend jaar wil ik hier nog veel meer van!
HET AANBOREN VAN INNERLIJK GOUD
Het jaar stond bol van de opleidingen. Ik benoemde al de vele opleiding rondom acteren, improvisatie en clownerie. Ik merkte dat ik deze opleidingen altijd volg met de vraag erachter; wat kan ik mensen middels deze oefeningen laten ervaren over het leven? En hoe kan ik dit doen op een niet-sturende manier zodat impliciet leren en zelfsturing voorop blijft staan? Superinteressante thema’s vind ik dit.
Een voorbeeld: middels improvisatie (zelfs zoiets simpels al in drie zinnen een zojuist gekeken film samenvatten) vergroot je onzekerheidstolerantie, maar hoe laat ik mensen dit ervaren zonder dat het om ‘prestatie’ gaat? Want wie in die gedachtengleuf terechtkomt voedt juist de ervaring van dualiteit. Naast acteren en improviseren besloot ik me daarom ook meer inhoudelijke trainingen te gunnen. Van Holly Stoppit leerde ik de waarde van co-regulatie als facilitator in het verlengde van de polyvagaal theorie (zij werkt hiervoor momenteel aan een handboek voor Well Held Spaces). Ook volgde ik het spoor van Relational Frame Theory (welke gaat over het menselijke vermogen om verbanden tussen zaken te leggen, een vermogen waarin we bij imprviseren gebruik maken) naar de grondlegger ervan: Steven C. Hayes. Heerlijk om me hierin te verdiepen.
Ik deed een Advaita training, verdiepte me wederom in Tibetaans boeddhisme en bekeek veel webinars en video’s rondom de Drie principes. Michael is in deze wereld een bekende naam en ik merkte dat zijn trainingen -van alles wat ik heb gedaan afgelopen jaar – het meest bij me resoneerde. Weten hoe onze menselijke geest werkt, waar onze ervaring vandaan komt.. dát heeft alles in mijn leven veranderd. Doorzien en voelen wat er is in het nu. Dat is wellicht alles wat er nodig is.
Het voelt als een logische weg die ik hiermee ben ingeslagen. Komend jaar ga ik bij Eline Sluys verder studeren en sluit ik me aan bij de Inner circle van Michael Neill. Ook ga ik starten bij Art of Life met een opleiding tot nonduale coaching en therapie. Niet dat ik dat meteen ook ten uitvoering ga brengen op die manier. Waarschijnlijk ga ik voelen hoe ik het kan integreren in wat ik al doe. Ik ben wat dat betreft benieuwd wat het nieuwe jaar brengen gaat 🙂
OFFICIËLE DINGEN
De CRKBO erkenning was al eind vorig jaar weer een feit, maar dit jaar kwam er nog meer goed nieuws voorbij. Er werden merknamen vastgelegd en zijn ze nu gedeponeerde Trademarks in de klasse beroepsonderwijs en opleidingen (K41). Dat betekent dat bv onder de naam Vakspecialist Playfulness niemand anders certificaten of diploma’s mag uitgeven. Maar dat is niet alles. Voor een klant ging ik namelijk met het UWV in overleg over de mogelijkheden om mijn opleidingen ook aan hun klanten aan te bieden. En dit leidde op 20 december tot de ondertekening van een raamovereenkomst opleidingen. Wie had dat nu gedacht? Ik in ieder geval niet. Zo kreeg 2021 toch nog een heel verrassend staartje!
