Ons leven zit vol met verplichtingen. Zodra de wekker gaat haasten we ons naar het werk, waar we onze mailbox moeten leegmaken, documenten moeten hebben doorgenomen voordat de vergadering begint. Het werk moet af zijn voordat we naar huis kunnen. En als we daar eenmaal zijn gaat het moeten gewoonweg door. Het avondeten. Het afwassen. De was sorteren. Sporten of de kinderen wegbrengen naar hun training.
Het gevoel van ‘moeten’ veroorzaakt spanning en stress. Hoe we dingen moeten kan voor nog meer stress zorgen. Dat we niet alleen op het werk dienen te verschijnen maar ook nog eens met frisse kleding. De haren netjes gekamd. Dat je mail moet beantwoorden met een vriendelijke inleidende zin en niet zomaar kunt zeggen wat je eigenlijke boodschap was. Dit idee van ‘moeten’ lijkt wel ingebakken in ons denken. We leggen onszelf een hele reeks eisen op: ons huis moet tip-top in orde zijn, de auto blinkend schoon, ons werk van topkwaliteit, en de klanten altijd tevreden. We moeten niet zomaar van onze partners en kinderen houden maar die liefde moet natuurlijk onvoorwaardelijk zijn.
En wanneer we last hebben van de druk die dit geeft krijg je van je omgeving te horen dat je maar even wat ‘moet’ ontspannen. Of zaken meer in perspectief mag zien. Het lijkt wel alsof het antwoord op stress nog meer ‘moetens’ zijn, maar dan verpakt als goedbedoelde adviezen. Deze suggesties, hoe goed bedoeld ook, kunnen soms voelen als extra taken op een toch al lange to-do lijst.
Het omarmen van een ‘willen’ in plaats van een ‘moeten’ kan ons leven een stuk vrolijker maken. Stel je voor: in plaats van te denken dat je moet werken, kijk je ernaar uit dat je morgen weer aan de slag mag. Je geniet van de momenten, niet omdat het moet, maar omdat je het echt wilt. Deze kleine verandering in hoe we dingen bekijken, van ‘moeten’ naar ‘willen’ en ‘mogen’, kan onze dagelijkse routine verlichten en een glimlach op ons gezicht toveren. Het is alsof we het leven een beetje minder serieus nemen en meer ruimte maken voor plezier.
Maar wat als dit niet voor je werkt?
In onze snelle, individualistische en materialistische maatschappij, waar alles draait om hebben, presteren en vergelijken, kan het idee van ‘willen’ in plaats van ‘moeten’ sommige mensen innerlijke ruimte bieden. Maar wat als dit advies, om dingen meer te ‘willen’ en te ‘mogen’, voelt als een extra belasting? Alsof er iets mis is met je als je niet spontaan van elke seconde geniet. “Doe ik het dan verkeerd als ik niet elke dag met een glimlach opsta?” vraag je je misschien af. Het is alsof er een nieuwe standaard is waar we aan moeten voldoen, een nieuwe vorm van ‘moeten’: je moet genieten, anders doe je het niet goed.
Maar hier is een luchtige gedachte: wat als we dit hele concept van ‘willen’ en ‘mogen’ ook niet te serieus nemen? Het leven is geen checklist of een wedstrijd met strikte regels. Het gaat er niet om of je het ‘goed’ of ‘verkeerd’ doet. Misschien gaat het er meer om dat we leren luisteren naar onszelf, naar wat ons echt gelukkig maakt, zonder ons druk te maken over of we wel aan een bepaalde norm voldoen.
Leven op een manier die bij jou past, zonder jezelf te vergelijken met de ‘moetens’ en ‘willens’ van anderen, kan juist de meest bevrijdende keuze zijn die je maakt. En als je onderweg wat plezier beleeft, of niet, dat is ook oké. Laten we het leven nemen zoals het komt, met een knipoog en de vrijheid om zelf te kiezen hoe zwaar of licht we aan dingen tillen.
Zoek je eigen weg
Dus, als het idee van ‘willen’ in plaats van ‘moeten’ voelt als een extra taak, misschien is het dan tijd om dat ook los te laten. Kijk, er zijn grofweg twee manieren om het leven te benaderen: de ene manier is heel individualistisch, waarbij alles wordt afgewogen als ‘goed’ of ‘slecht’. De andere manier? Die lijkt meer op hoe de natuur werkt: vrij en ongedwongen, simpelweg meebewegend met wat de dag brengt, een beetje zoals een rivier die zijn weg zoekt en zich niet druk maakt om de perfecte route.
Ja, we zijn mens in deze maatschappij en we hebben bepaalde verantwoordelijkheden. Maar we zijn ook méns in deze kringloop van het leven waarbij we de vrijheid hebben dingen te doen zoals ze ons die dag passen. Laten we dus ook ruimte maken voor authenticiteit en verbinding, en onszelf de vrijheid gunnen om te leven in harmonie met onze ware natuur. Dit is geen pad van minder weerstand, maar een uitnodiging om volledig aanwezig te zijn in het nu, met een hart vol compassie en een geest open voor wonderen.
