De meeste opleidingen in begeleiding en therapie zijn gebouwd op de fundamenten van een maatschappij die waarde meet in efficiëntie, prestaties en controle. Een maatschappij waarin alles wat je doet, nuttig moet zijn. Waar het neoliberalisme schreeuwt dat succes je eigen verantwoordelijkheid is (en je nog wat harder mag werken als je je moe, ontoereikend of overprikkeld voelt). Een maatschappij waarin denken superieur is aan voelen.

Schoolplicht? Een prachtig voorbeeld van utilisme: kinderen voorbereiden om zo vroeg mogelijk in de productiemolen te passen. Maar wat doet het met een kind dat niet lineair leert of dat behoefte heeft aan ruimte en stilte?

9-tot-5 banen? Een erfenis van de industriële revolutie, ontworpen voor lopende banden, niet voor creatieve, empathische, diep denkende mensen.

“Denk niet zo veel, doe gewoon wat je moet doen”? Dualisme in z’n puurste vorm: waar gevoelens worden genegeerd, en intuïtie wordt afgeserveerd als zwakte.

En als je daar niet in past? Tja, dan ben je ‘te gevoelig’, ‘te dromerig’, ‘te complex’. Dan zoek je therapie. Oplossingen. Quick fixes. En het is logisch dat je dat doet.

En voor wie alles al geprobeerd heeft, maar de toekomst niet verbeterd krijgt, die probeert dan maar allerlei zaken die mogelijk geworteld zijn in onverwerkte ervaringen uit het verleden, op te lossen. Volgens hen zijn trauma’s en onderdrukte emoties de diepgewortelde oorzaken van problemen zoals angst, onzekerheid, perfectionisme of gezien worden als ’te’. Ze richten zich op het graven in het verleden om deze ervaringen te verwerken en zo heling te vinden.

Maar wat als die labels helemaal niet kloppen? Wat als jij niet het probleem bent, maar het systeem zelf? Wat als veel van onze hedendaagse worstelingen juist geworteld zijn in de maatschappelijke structuren waarin we leven? Misschien zijn al die gevoelens waar we mee worstelen helemaal niet individueel.💡

Ik schop deze dogma’s omver en nodig je uit om te spelen met het leven zelf. Want echte begeleiding gebeurt niet door mensen in een systeem te persen, maar door ze te helpen hun natuurlijke staat van zijn te hervinden. 🌱

🔥 Jij hébt geen leven, jij bént het leven.
En het leven vraagt nooit iets anders dan ermee te zijn. 🔥