We denken vaak dat de wereld een vaststaande werkelijkheid is, iets wat er gewoon is, voorspelbaar en betrouwbaar. Maar wat als alles om ons heen pure potentie is? Wat als de werkelijkheid niet iets is wat we waarnemen, maar iets wat zich steeds opnieuw vormt in hoe we ermee omgaan?
Volgens Karen Barads intra-actieve perspectief bestaan dingen niet los van elkaar, maar ontstaan ze in de relaties en interacties waarmee we ze benaderen. Dit betekent dat niet alleen de wereld, maar ook jijzelf steeds opnieuw gevormd wordt in hoe je kijkt, handelt en voelt. Door speelsheid en verwondering te omarmen, herinner je jezelf eraan dat het leven niet alleen over vooruitgang gaat, maar over het proces zelf.
Ik nodig je uit om te spelen, om te ontdekken hoe betekenis ontstaat in het moment. Daarin onderscheiden we drie vormen:
Speelkwartiertjes zijn korte, spontane opdrachten die je direct laten ervaren hoe de wereld anders aanvoelt wanneer je ermee speelt. Het zijn oefeningen waarin je loskomt van het denken en het plannen, en simpelweg doet.
Speurtochten zetten je letterlijk in beweging. Ze sturen je op pad in je huis en omgeving en laten je ervaren hoe betekenis ontstaat terwijl je kijkt, voelt en ontdekt. Hierin zie je hoe antwoorden soms vanzelf opkomen, niet door erover na te denken, maar door op een andere manier aanwezig te zijn.
Schatzoekers brengen een diepere laag van reflectie. Ze helpen je om te onderzoeken wat je voor waar aanneemt over jezelf en je mogelijkheden. Dit zijn de oefeningen die je uitdagen om je eigen aannames te bevragen en nieuwe perspectieven te ontdekken.
Samen vormen deze oefeningen een opbouw van speelsheid naar diepgang, van directe ervaring naar bewustwording, van waarneming naar transformatie.
Dus nodig jezelf uit. Laat het plan even los. En speel. Want zodra je dat doet, merk je misschien: de wereld is niet iets wat je moet begrijpen, het is iets waar je mee kunt spelen.
Veel plezier!