Achtergrond van de oefening “Groundhog Day”
In Karen Barads agential realism is tijd geen vaststaande opeenvolging van momenten, maar iets wat zich steeds opnieuw vormt in de intra-acties tussen jou en de wereld. De toekomst is niet ‘daar ergens’ en de dag van morgen ligt niet vast. Ze ontstaan steeds opnieuw in hoe jij je tot de wereld verhoudt.

Deze oefening speelt met het idee dat je een dag zó kunt ontwerpen dat hij eindeloos herhaald mag worden. Maar in plaats van een statisch script, ontdek je wat er in jou altijd in beweging blijft. Welke verlangens, interacties en omgevingen vormen een dag die nooit ‘af’ is, maar steeds nieuw aanvoelt?

De opdracht
Stel je voor dat je vastzit in een tijdlus. Je mag maar één dag ontwerpen—een dag die zo vervullend is dat je hem eindeloos zou willen herhalen.

– Waar ben je? In een stad, een bos, een bibliotheek, een theater, een festivalterrein?
– Met wie ben je? Ben je in gezelschap, of heb je juist ruimte voor jezelf?
– Wat doe je? Welk talent zou je steeds verder willen ontwikkelen?
– Waar raak je niet over uitgepraat?

Kies zorgvuldig. Niet omdat deze dag ‘perfect’ moet zijn, maar omdat hij ruimte moet geven aan ontdekking en beweging, zodat hij, zelfs als hij herhaald wordt, nooit hetzelfde aanvoelt.

Hoe ziet jouw eeuwig-herhalende-dag eruit?