Achtergrond van de oefening “Luchtigheid”

Het filosofische concept van onto-epistemologie laat zien dat betekenis niet vooraf bestaat, maar ontstaat in de ontmoeting tussen jou en wat je waarneemt. De vormen in de lucht zijn geen objectieve beelden met een vaste boodschap, en je onderbewuste is geen losse entiteit die spreekt. De ervaring zelf is een dynamisch proces waarin jij en de wereld samen betekenis laten opkomen.

Door naar de lucht te kijken, vormt zich iets in het moment. Wat je herkent in de wolken is geen verborgen waarheid die tevoorschijn komt, maar een verschuiving in hoe je kijkt, voelt en betekenis geeft. Jouw vraag, jouw stemming en de beweging van de lucht zijn niet losstaande dingen, maar werken samen om een ervaring te creëren die alleen in dat moment mogelijk is.

De opdracht

Wanneer heb jij voor het laatst lang naar de lucht gekeken? Niet om te bepalen of het gaat regenen, maar gewoon om te kijken?

Wolken staren met een strootje in je mond op een grasveld klinkt misschien als iets uit je kindertijd, maar ik gun het je vandaag om er weer tijd voor te maken.

Richt je gezicht omhoog en neem een paar minuten de tijd om te zien wat zich aan je toont.

• Wat valt je op? Zie je beweging, contrasten, structuren? Veranderen ze terwijl je kijkt?
• Stel vragen aan de lucht. Is het tijd voor A of B? Waar mag je meer/minder van doen?
• Merk op hoe de wolken en jouw blik samen iets laten verschijnen. Waar je focus naartoe gaat, bepaalt wat je opvalt. Verandert je vraag de manier waarop je kijkt?

Deze oefening gaat niet over het ontdekken van een boodschap die al klaar lag, maar over het ervaren hoe betekenis opkomt in de wisselwerking tussen jou en de wereld. Er is geen vooraf bestaande ‘diepere wijsheid’, jij en de lucht creëren samen wat zich aan je laat zien.

Mag je blik vandaag meebewegen met wat zich ontvouwt?