Je gelooft mensen nog wel als ze zeggen dat je kunt leren van falen. Dat helpt immers ook op de weg naar succes. Maar verder? Het moet maar zoveel mogelijk vermeden worden. Dat lukt je dan ook redelijk aardig. Alleen de angst voor falen zit je soms in de weg. En trouwens ook voor succes. Want wat er daardoor op je afkomt is complex en turbulent.
Herken je dit? Bij jezelf of degenen met wie je werkt? Lees dan verder.
Want wanneer we het hebben over falen dan verwijzen we vaak naar zaken die fout gaan. Terwijl het meestal eerder gaat om het ervaren van de discomfort. Het toegeven van een grens. De angst door de mand te vallen. Accepteren dat zaken anders liepen dan je had gehoopt. Een lastig gesprek dat je gaat voeren…
Het lijkt een simpel verschil, de angst voor falen of de angst voor ongemak. Maar het is extreem belangrijk. Want het is een stuk gemakkelijker om te leren dealen met discomfort dan álles dat verkeerd gaat in de wereld te omarmen met grote vreugde omdat je ervan kunt leren.
Dit begint bij het weghalen van álle tot nu toe gebruikte succesmaatstaven. Niet langer reiken naar succes in de ogen van anderen, maar jezelf elke keer opnieuw uitdagen het moedige te doen. Niet langer vasthouden aan een hoge lat, maar aan jezelf. Dát doen slaat de brug tussen weten en kunnen. Het brengt je voorbij het concept van winnen of verliezen bij simpelweg betrokken zijn. Het is het magische geheim achter stressbestendigheid en het ultieme ingrediënt van elke groeiende competentie, van de ander én van jezelf!
Moed zien we terug in proactief gedrag en pionieren. Het is een innerlijke kwaliteit die mensen in staat stelt om moeilijkheden positief en vastberaden in plaats van met angst tegemoet te treden. Hierdoor grijpen ze kansen, creëren nieuwe mogelijkheden en bewandelen ongebaande paden. Mensen die het verschil maken in de wereld hebben de moed om te falen; een voorwaarde voor creativiteit en innovatie. Ze durven onconventionele beslissingen te nemen en staan voor wat ze zeggen, ook al gaan hun keuzes in tegen de gevestigde orde of conventionele opvattingen. En het betekent ook: je kwetsbaar durven opstellen en kunnen leren van feedback.
Dit alles leer je niet door erover na te denken. Dat leer je door het te ervaren, te proberen, te doen. Daarom mag je actief aan de slag. Daar waar je in andere lezingen, masterclasses of trainingen veiligheid kon vinden achter een tafeltje, gewapend met een pen in de ene en een kopje koffie of een koekje in de andere hand…. schrijvend over wat je zou gaan veranderen en plannen makend wat te doen. Dat mag je nu anders gaan doen! Hoe zou het zijn om de komende tijd eens actief aan de slag te gaan met simpelweg uitproberen zonder doel. Met leren zonder vergelijking. En het jezelf toe te staan te stuntelen en te blunderen? Durf jij te gaan doen?
