Wie zijn de mensen die intens kunnen genieten van de aarde? Die op hun knieën een spoortje mieren bestuderen. Die met hun neus in de lucht het vers gemaaide gras willen ontdekken. Wie zijn de mensen die kunnen genieten van de geur van versgemalen koffie, zelfs als hun agenda die dag uitpuilt. Wie zijn die mensen die verse kruiden knippen uit hun tuin, zich al verheugend op de smaak die dit zal toevoegen aan hun kopje soep.
Wie zijn de mensen die elk moment zien als een geschenk, elke ademhaling als een wonder. Die met een open hart de wereld omarmen, bereid om de magie van het alledaagse te ontdekken. die oprecht dankbaar zijn voor de warmte van een zonnestraal op hun huid. Wie zijn het, die de koude wind op hun gezicht verwelkomen als een teken van de veranderende seizoenen. Die mensen die de tijd nemen om het eenvoudige te waarderen, het onopgemerkte, en daarin schoonheid vinden.
Ik wil ze leren kennen. Die mensen die glimlachen bij de eerste lentebloemen langs de weg. Die vrolijk worden van het insectengezoem. Ik wil ze kennen, die mensen die vol verwondering ‘savonds opkijken naar de maan, zich opnieuw verbazend over het bestaan. Die stilstaan bij de schoonheid van een regenbui en daarna voelen dat de bloemetjes net iets rechterop staan.
Ik wil bij ze zijn, de mensen die in de stilte van de ochtend het dauw op het gras bewonderen, hun vingers laten glijden over de koele druppels. Zij die zich verliezen in de patronen van de wolken, dromend van verre landen en avonturen. De mensen die het gouden uur koesteren, wanneer de zon de wereld in een warme gloed zet, alles even perfect lijkt. Want als zij het zien en ik kan in hun ogen kijken dan verwarmt het ook weer mijn hart.
Ik wil ze kennen, de mensen die, ondanks stormen en tegenslagen, weigeren hun visioenen te laten vervagen in het ochtendlicht. Die helden zonder cape, die zaadjes planten van een toekomst waarin liefde de leidende kracht is, waar vrede niet langer een verre droom is. Die strijders van de geest, die, ontembaar strijden voor de wereld van morgen, omdat ze zo intens houden van wat het hen nu geeft. De mensen die weten dat ze ooit deze aarde zullen verlaten, maar dat zullen doen met een ziel zo rijk als de aarde zelf.
Ik wil weten wie het zijn, die dankbaar leven in het nu en daarmee de fundamenten leggen voor de wereld van morgen. Wiens acties, hoe klein ook, zijn doordrenkt met de hoop van de dageraad en een stap vooruit naar een helderdere toekomst. Ik wil weten wie die MorgenMakers zijn. Ben jij wellicht één van hen?
