In ons dagelijks leven worden we vaak geconfronteerd met situaties die ons emotioneel uit balans kunnen brengen. Vaak proberen we deze emoties te onderdrukken of te vermijden, maar ik geloof dat deze emoties juist nodig zijn om te groeien en te evolueren.
Wist je dat je op drie verschillende niveaus van bewustzijn kunt leren omgaan met emoties? De meeste mensen zijn als een kip zonder kop als het gaat om het omgaan met hun emoties. Ze staren zich blind op het drama en de karakters. Ze klampen zich vast aan het verhaal en wijzen met de vinger naar personen of gebeurtenissen die hun zogenaamde ongemak veroorzaken. Onze dualistische geest probeert orde te scheppen in de wereld om ons heen. Voor onze dualistische en obsessief naar buiten gerichte geest voelt deze orde lekker rustig. Maar laat je niet voor de gek houden. Het is een illusie, een zeepbel die op het punt staat uiteen te spatten.
Je emoties komen voort uit je eigen denken, niet van buitenaf. Dus als je naar buiten kijkt voor de oorzaak (en de oplossing), dan ben je als een hamster in een looprad, eindeloos rondjes draaiend, hopend op een manier om je ontregelde emoties te beheersen. Het leven is geen gecodeerde puzzel die je moet oplossen. Nee, het is een spel, een eindeloos spel vol levels die moeten worden verslagen en eindbazen die met je lachen terwijl je met ze worstelt. Maar wat als ik je vertel dat je niet hoeft te vechten? Je hoeft alleen maar te spelen, en de rest zal vanzelf volgen.
1: cognitief begrijpen
Het eerste bewustzijnsniveau is cognitief. Een orde scheppende geest is namelijk niet genoeg om gelukkig te zijn in het leven. Eigenlijk is chaos onze vriend, onze oneerbiedige gids naar groei en evolutie. Enkel door telkens opnieuw de eerste stap te zetten, zullen we ontdekken hoe het pad zich ontvouwt. Het is als het loslaten van de teugels, niet wetende waar het paard ons heen zal leiden. Begrijpen hoe dit cognitief werkt en de uitdagingen van het leven aandurven gaan, is voor de meeste mensen het eerste level van non-duaal leven en werken.
Wil jij hiermee aan de slag? Gun jezelf dan wat chaos en verwelkom onvoorspelbaarheid. Neem een nieuwe route naar je werk, kook een onbekend gerecht, maak een dag lang geen planning en laat de dag zichzelf ontvouwen. Doe iets creatiefs waarbij het er niet om gaat wat je maakt, maar om het proces van het maken zelf.
2: embodied beleven
Het volgende bewustzijnsniveau is somatisch bewustzijn. Je lijf, je tempel, je sensatieradar. Het is het canvas waarop spanning haar sporen tekent. De brok in je keel, de beklemming in je borst, de vlinders die een rave houden in je buik – allemaal lichamelijke reacties op je innerlijke kermis. Wanneer je begrijpt hoe gevoelens ontstaan, kun je er makkelijker mee zijn.
Daar hoef je geen dure cursus voor te volgen of een speciaal gecultiveerde vaardigheid voor te leren. Het is niets meer dan gewaarwording van het leven door jouw beleving. En die is al binnen handbereik. Je hoeft je er enkel gewaar van te zijn. De fluweelzachte smaak van chocolade (of het moment dat je misselijk wordt omdat je niet kunt stoppen). Dat deuntje dat in je hoofd blijft plakken, of je nu wilt of niet. En het besef dat aan elk gevoel weer een einde komt. Het begint en dan eindigt het, net zoals alles in het leven.
Toch meer gestuurd aan de slag met dit tweede level (wat overigens ook het eerste level kan zijn waarmee je aan de slag gaat)? Yoga, tai chi, dansen, of zelfs gewoon wandelen, kunnen je helpen om een dieper gevoel van verbinding met je lichaam te ontwikkelen. Richt je aandacht op hoe je lichaam beweegt en voelt tijdens deze activiteiten. Of doe aan clownerie. Als je durft, want het voelen wat je daar doet.. da’s niet voor watjes.
3: getuige zijn
En dan is er nog het derde level. Dit is de toegangspoort tot getuigebewustzijn, de plek waar je het volledige plaatje begint te zien. Stel je voor dat je als volwassene naast een kind zit dat in tranen is uitgebarsten. Je zit daar rustig, je blik wijd open. Je observeert, je voelt mee, maar je blijft in de kalme zone. Je hoeft niets op te lossen omdat je weet dat deze bui vanzelf overgaat.
Wanneer je bij jezelf kunt zijn zonder volledig op te gaan in je ‘bui’, heb je de volledige vrijheid om je gevoelservaringen om te zetten in iets concreets: een woord, een geluid, een beweging. Als je de interne energiestroom zijn gang laat gaan, vindt deze op paradoxale wijze zijn weg naar diepe rust en stilte. Zo word je een kunstenaar van je innerlijke ervaringen, ter plekke improviserend, je canvas voortdurend vernieuwend met wat in je opkomt. Wie zei dat chaos geen schoonheid kan creëren?
Afsluiting
Je hebt nu kennisgemaakt met de drie verschillende bewustzijnsniveaus: de unieke speelvelden waarop we leren omgaan met ons emotionele landschap. Nu is het tijd om het mysterie te omarmen van hoe onze menselijke ervaring tot leven komt. Te durven voelen. Echt te doorvoelen. En daar niet meer bang voor te zijn. Dus laten we onszelf de ruimte geven, laten we onszelf toestaan te groeien naar de meest authentieke, ongefilterde versie van onszelf. Zodat we kunnen zijn wie we echt zijn, in al onze prachtige, chaotische glorie.
