Soms voelen onze gedachten als een drukke stad, vol met mensen die haastig door de straten lopen en ons overweldigen met hun lawaai. Al die paraderende voetgangers, druk bewegend door de straten, hopend gezien te worden. Elke voetganger met zijn eigen bestemming. Net als met gedachten die door ons hoofd dwalen. Maar je hoeft niet elke voetganger te volgen.. alleen omdat hij toevallig jouw pad kruist. Je kunt ook gewoon op een terrasje zitten, kijkend naar de drukte, terwijl ze voorbijlopen.
Hoe vaak gebeurt het niet dat we ons laten meeslepen door onze gedachten? Ze nemen ons mee op paden die we eigenlijk niet willen bewandelen. We geven onze gedachten de macht over ons leven, in plaats van andersom. We vergeten dat we zelf de regie hebben over onze gedachten en dat we ze kunnen observeren zonder ons ermee te identificeren.
Maar wat als we ons gedachten zouden behandelen als de voetgangers in de stad? Wat als we ons zouden realiseren dat we niet elke voetganger hoeven te volgen, alleen omdat hij toevallig onze aandacht trekt? Wat als we onze gedachten gewoon zouden laten passeren, zonder erin mee te gaan?
We hoeven onze gedachten niet te onderdrukken of te ontkennen. We hoeven ze alleen maar te observeren en te erkennen dat ze er zijn. Als we onze gedachten observeren, worden we ons bewust van de verhalen die we onszelf vertellen. We ontdekken onze overtuigingen en patronen en kunnen deze bewust veranderen als we dat willen.
Door onze gedachten te observeren, worden we ook bewuster van het huidige moment. We worden ons bewust van onze omgeving en kunnen genieten van de kleine dingen in het leven. Als we op een terrasje zitten en naar de voetgangers kijken die voorbijlopen, kunnen we genieten van de drukte en de energie van de stad. We kunnen ons verbonden voelen met onze omgeving en ons realiseren dat we deel uitmaken van iets groters.
Als we onze gedachten observeren, komen we ook tot rust. We worden minder gestrest en minder overweldigd door onze gedachten. We kunnen ons concentreren op het huidige moment en ons bewust zijn van onze ademhaling en ons lichaam. We worden rustiger en meer ontspannen.
Dus laten we onze gedachten behandelen als de voetgangers in de stad. Laten we ze observeren en erkennen dat ze er zijn, maar laten we niet elk verhaal dat ze ons vertellen volgen. Laten we ons bewust zijn van het huidige moment en genieten van de kleine dingen in het leven; de geur van een bloem, het geluid van vogels, of de aanblik van een prachtige zonsondergang. We kunnen ons laten meeslepen door de smaak van een heerlijk kopje koffie of thee, of door de aanraking van een zacht deken. We kunnen genieten van een goed boek of een favoriete film, of van een wandeling in de natuur. Laat je je niet meeslepen door een willekeurige voorbijganger in je denken, maar concentreer je op wat je hebt en wat je gelukkig maakt. Want dat is er ook altijd, in dit prachtige leven.
