Deze blog is een vertaling van dit artikel van psychologie today. Alle credits gaan naar auteur Clay Drinko.
Er is veel anekdotisch bewijs dat improvisatie mensen helpt beter met onzekerheid om te gaan, maar Peter Felsman, Sanuri Gunawardena en Colleen M. Seifert hebben zojuist de bevindingen van de eerste studie gepubliceerd welke een oorzakelijk verband laat zien tussen improvisatie en onzekerheidstolerantie.
Het is logisch dat improviseren mensen zou helpen omgaan met het onbekende. Ga maar na; je springt op het podium zonder script en verzint dingen met medespelers. Je weet niet hoe de scène zal eindigen. Je weet niet eens hoe het zal beginnen. Het is logisch dat het oefenen van die vaardigheid in de tijd kan leiden tot een betere relatie tussen jou en onzekerheid. Maar de bevindingen van het team zijn nog onthullender.
De studies
In de eerste van twee onderzoeken groepeerden Felsman, Gunawardena en Seifert de deelnemers willekeurig in een van de twee groepen. Eén groep nam deel aan twintig minuten improvisatie-oefeningen en spelletjes. De ander deed twintig minuten aan soortgelijke activiteiten, maar zonder te improviseren. Zo deed de improvisatiegroep in één activiteit alsof ze een verzonnen film zag en moest ze die samen beschrijven, terwijl de andere groep individueel een echte film beschreef die ze hadden gezien.
In het eerste onderzoek vertoonden beide groepen een toename van onzekerheidstolerantie – uit enquêtes bleek dat beide groepen zich meer op hun gemak voelden bij het onbekende na deelname aan de twintig minuten van activiteiten.
In de tweede studie scripten Felsman, Gunawardena en Seifert alle niet-improvisatieoefeningen. In plaats van te praten over een film die ze hadden gezien, lazen deelnemers voor uit een script over een film. Dit komt beter overeen met enkele van Charles Limb’s fMRI-onderzoeken met jazzmuzikanten, rappers en komische improvisatoren. De tweede studie werd vervolgens het verschil na geïmproviseerde activiteiten ten opzichte van scriptactiviteiten gemeten.
Bevindingen
In het tweede onderzoek ontdekten de onderzoekers dat deelnemers na slechts twintig minuten improvisatie-oefeningen opnieuw een toename in onzekerheidstolerantie lieten zien. De deelnemers aan de scriptgroep deden dat echter niet.
Dit is een belangrijk bewijs voor de voordelen van improvisatie. Na slechts twintig minuten vertoonden de deelnemers een toename van de onzekerheidstolerantie. Stel je voor hoe meer rigoureuze improvisatietraining of -instructie de onzekerheidstolerantie kan beïnvloeden. Na twintig minuten leidde improvisatie ook tot een toename van divergent denken en affectief welzijn.
De eerste studie toonde de belangrijkste stimulans voor divergent denken, die Felsman toeschrijft aan de co-creatie in samenwerking. De improvisatiegroep verzon samen dingen, terwijl de andere groep alleen dingen verzon (vertelde over een film die ze hadden gezien). Het collaboratieve karakter van improvisatie leek de sleutel tot het stimuleren van creativiteit.
Toen de vergelijkingsgroep scripts gebruikte in plaats van zelf gegenereerd materiaal, leidde improvisatie tot relatieve winst in onzekerheidstolerantie. Kortom, misschien moet je onzekerheid voelen om het beter te tolereren.
Improvisatie biedt precies dat. Het is een veilige, speelse ruimte waar je weet dat mensen met je ideeën meegaan en ieders idee wordt gehoord. Dat is het soort onvoorspelbaarheid waardoor mensen zich meer op hun gemak voelen bij onzekerheid en eerder risico’s nemen en zich uitspreken. Nu hebben we voor het eerst oorzakelijk bewijs om het te bewijzen.
Zelf mee aan de slag met improvisatie in jouw bedrijf, klas of groepen? Dat kan! Lees hier alles over , het leukste anti-faalangst en anti-onzekerheids programma van Nederland.
Referenties:
Felsman, P., Gunawardena, S., & Seifert, C. M. (2020). Improv Experience Promotes Divergent Thinking, Uncertainty Tolerance, and Affective Well-Being. Thinking Skills and Creativity, 100632.
Limb, C. J., & Braun, A. R. (2008). Neural substrates of spontaneous musical performance: An fMRI study of jazz improvisation. PLoS one, 3(2).
López-González, M., & Limb, C. J. (2012, January). Musical creativity and the brain. In Cerebrum: the dana forum on brain science (Vol. 2012). Dana Foundation.
