Ja, holy smoke. Wat moet je nu met een uitspraak als deze?
Jij wilt gewoon antwoorden. Oplossingen.
Iets wat maakt dat je hoofd niet meer zo hoog in z’n toeren zit. Wát dat daar dan ook voor nodig is!
Je zit gewoon niet te wachten op iemand die dan komt blaten over het feit dat alle antwoorden in je liggen. Dat onder je onrustige gedachten de wijsheid te vinden is. Je wilt die nu. Meteen. Direct. Graag op een serveerblaadje. Met zo’n grote stapel servetten ernaast die je nooit nodig hebt maar wel een fijn gevoel geven dat ze in de buurt zijn.
Ok, die vergelijking met een fastfood restaurant ging wellicht te ver. Maar dan nog. Wat moet je met een uitspraak als ‘geluk zit in je?’ Waar dan? Ooit gekeken daarbinnen? Het is een wirwar van zenuwbanen, bloedcellen, spiercontracties. Nergens hangt daar een kaartje ‘geluk’ aan. Dus waar vind je het?
Wat ermee bedoelt wordt ken je echter wel. Het was bijvoorbeeld die keer dat je iets ging tekenen of knutselen en je had geen idee wat je ging maken totdat je ineens bezig was. Het was er op het moment dat je uitgedaagd werd door vrienden en voor je het wist een ter plekke bedacht en supergevat antwoord uit je mond vloog. Het was er toen je je afvroeg wat je moest zeggen tegen je verdrietige kind en je vijf minuten later niet meer wist wat je precies gedaan had, maar je was precies wat nodig was. Het was er toen je een idee nodig had en het ineens in je opkwam.
Waar het vandaan kwam was niet duidelijk, maar een paar dingen zijn dat wel en dat is ten eerste dat het niet van buitenaf kwam. In geen van deze gevallen was er input van buiten nodig. Dus blijkbaar ‘was het er al’. En ten tweede valt op dat er geen moeite voor gedaan werd.
Sterker nog: het antwoord, het idee, de mogelijkheid, de oplossing, dat wat gedaan, gezegd of geïmproviseerd mocht worden werd niet door opgefokte gedachten in de weg gestaan. Dus de volgende keer dat je op zoek bent, stop er dan mee. Wat je nodig hebt is al in je (ook al weet ik werkelijk niet waar het zich precies bevindt).
