Mijn wereld was er één van toverballen en regenbogen. Van heel veel willen en nog niet alles kunnen. Van pure sensaties en grote ontdekkingen. Van springen in regenplassen en wedstrijdjes doen waarbij het niet uitmaakte of je verloor. Van magie en pure vrijheid. Zo was het voor ons allemaal.
En tegen de tijd dat we een toekomst mochten kiezen, een richting, een vak, waren we verstandig geworden. We kozen vanuit de voorbeelden om ons heen, een beroep, een zekerheid, of wat ons makkelijk afging. Of je koos misschien nét een beetje buiten het van je verwachtte hokje en die eigen keuze voelt als een rebelse daad. Voor je het wist was je omringt met blaatschapen die ook niet precies wisten wat ze aan het doen waren. Ze probeerden het allemaal heel goed te begrijpen. Maar ja. Wie het leven probeert te begrijpen grijpt zeker mis.
Als vandaag alles is wat je hebt, haal er dan ook alles uit! Keer terug naar jouw fabrieksinstellingen. Ga weer blikken zonder blozen. Richt de wereld in naar je eigen zin. Als je het kunt dromen dan kun je het ook doen. Laat het speelse kind in jezelf vrij, gooi wat glitter in je dag. Laat je ziel shinen en ga voor de gulle lach. Dus ga kliederen, uitproberen, losgaan en loslaten. Buig de regels. Improviseer en leer.
Wie vond er ook alweer dat keuzes ‘verstandig’ moeten zijn? En dat we alleen maar kunnen bouwen op ‘zekerheid’? Wat als we het eens anders zouden bekijken, speelsheid serieus nemen en de regels net zo min. In plaats van doelloos hard werken wat meer resultaatgedreven aanklooien. Gun jezelf dagelijks dagelijks een gek dansje of een wedstrijdje waarbij het niet uitmaakt of je verliest. Want je wint er áltijd jezelf mee terug!
