Geachte Ego, beste ‘ik’,

Ik hoop dat dit bericht je in goede gezondheid bereikt. Het spijt me dat ik je dit nieuws moet brengen, maar na veel introspectie en reflectie heb ik besloten dat het tijd is voor ons om afscheid van elkaar te nemen. Ik heb besloten om mezelf los te maken van de beperkingen die je met je zwart-wit denken meebrengt en een nieuw pad in te slaan.

Door de jaren heen heb je me zowel geholpen als belemmerd. Je hebt me kracht en zelfvertrouwen gegeven toen ik het nodig had, en je hebt me in staat gesteld om mijn identiteit in de wereld te vormen. Maar tegelijkertijd heb je me ook vaak geleid naar een gevoel van afscheiding en competitie, waarbij ik me bezighield met het vergelijken van mezelf met anderen en het najagen van externe goedkeuring. Het is tijd om die cyclus te doorbreken en te streven naar een meer verenigd bewustzijn.

Ik moet toegeven, het is een beetje eng om deze stap te zetten. Ik weet dat ik zonder jou, ego, een gevoel van identiteit en individualiteit zal verliezen. Maar ik geloof dat er een diepere waarheid is die verder gaat dan de grenzen van ons ego, en ik wil die waarheid omarmen, me verbinden met mijn ware essentie.

Ik wil je bedanken, ego, voor alle ervaringen en lessen die je me hebt gebracht. Samen hebben we veel hoogte- en dieptepunten meegemaakt, en ik waardeer de rol die je hebt gespeeld in mijn persoonlijke groei. Maar nu is het tijd om los te laten.

In gedachten blijf je bij me, zoals wanneer iemand me vraagt wat ik wil drinken. Dan eer ik je en ‘doe ik wat je me leerde’, wel zo makkelijk soms. Je hebt me geleerd om mijn voorkeuren en verlangens na te streven, en ik kan niet ontkennen dat dat soms comfortabel is. Ik omarm mijn schaduwzijde en mijn licht, en ik laat ruimte voor het onbekende.

Ik wil deze brief niet te lang maken, want ik weet dat je de neiging hebt om de controle te willen behouden. Dus, ego, bedankt voor alles, maar het is tijd om vaarwel te zeggen. Ik wens je het beste op je eigen reis. Misschien komen we elkaar nog wel eens tegen, maar tot die tijd laat ik je los.

Met liefde en acceptatie,

Xandra