In onze maatschappij zijn we gewend om mensen te labelen en in hokjes te plaatsen. We worden gevraagd om te definiëren wie we zijn op basis van onze geslachtskenmerken, onze rollen en verwachtingen. Maar wat als we deze beperkende identificaties loslaten en ons openstellen voor een dieper begrip van wie we werkelijk zijn? Wat als we ons realiseren dat ons menselijk bestaan niet kan worden samengevat in een enkel woord, maar een rijke en complexe ervaring is die de grenzen van onze conventionele ideeën overstijgt?
We moeten ons bewust worden van de maatschappelijke conditionering die ons leidt om te denken in termen van “of/of” in plaats van “en/en”. We kunnen mannelijke en vrouwelijke eigenschappen plus neutraliteit in onszelf omarmen en nog altijd voelen dat we daaronder allemaal in de eerste plaats ‘mens zijn’. Als we dat doen maakt het ook niet mer uit van wie we houden.
Dan realiseren we ons dat iedereen op zijn eigen unieke manier zijn of haar weg bewandelt, worstelend met zijn of haar eigen identiteit en zelfexpressie. Door de dualiteit te transcenderen, kunnen we een inclusieve en ondersteunende gemeenschap creëren waarin iedereen de vrijheid heeft om authentiek te zijn, zonder zich te hoeven conformeren.
Het omarmen van menselijkheid betekent niet dat we onze individuele ervaringen en uitdrukkingen van gender of liefdesvoorkeuren ontkennen. Integendeel, het is juist een uitnodiging om ze te omarmen en te vieren. Het is een erkenning van de complexiteit en diversiteit van de menselijke ervaring, en een oproep om voorbij oppervlakkige labels te kijken en echt te luisteren naar de verhalen van anderen.
Laten we samen een wereld creëren waarin iedereen de speelruimte heeft om te zijn wie ze werkelijk zijn.
Liefs, Xandra
