Ik neem je mee naar voorjaar 2019
– Verschillende goedlopende opleidingen
– Meerdere uitverkochte masterclasses per jaar
– Steeds meer bekendheid als HB/HSP expert
– Een goed draaiende business ⠀
En ik in een hoekje van de bank. Tranen op mijn wangen. Want ik voelde hem gewoonweg ff niet.
Ik vertelde het mijn omgeving. Deelde dat ik het gevoel had dat er net nog iets niet klopte. Dat er op fundamenteel niveau in mijn business iets niet goed zat. En ik kreeg massaal terug;
“Damn Xandra, je hebt zo ongelofelijk veel kennis. Je ramt opleidingen en producten echt zo uit je mouw. Klim nou eens op dat podium. Laat zien wat je waard bent. Laat de wereld je nu eens zien vrouw!”
En het enige dat ik voelde is: ‘Als ik een boek schrijf of producten maak zoals ik het nu zie klopt het niet. Dit is oude shit. Het is ‘inzicht krijgen in’ of ‘ontdekken wat er anders moet’. Maar dan? Wat dan?
Ik voel dat het een diepere laag heeft. Dat wat ik weet en doe en bedenk ook ánders ingezet kan worden. Met meer impact. Ik voel het aankomen maar zie het nog niet…’
Ik schreef er destijds een blog over en nam een besluit. Mijn toenmalige bedrijf… daar ging de stekker uit. En wat zou ontstaan, daarvoor gaf ik mezelf de tijd. Als ik begreep waar dit over ging dan kwam dat er vanzelf wel ooit uit….
Ik kon boeken schijven, spellen ontwikkelen, coachmaterialen maken… Maar het heeft pas écht zin wanneer je ze in kunt zetten om jezelf verder te trainen de persoon te worden wie je wilt zijn. Om de wereld te veranderen op de manier die volgens jou meer liefde, hoop en zorgeloosheid brengt en je daarvoor je lefspieren wilt trainen. Persoonlijke groei kan pas als je méér wilt van hetgeen je wellicht liever kwijt wilt.
Als je niet al voelt dat je goed genoeg bent, dat alles oké is, dat je waardevol bent… dan zouden al die materialen zinloos zijn. Het ontwikkelde emotiemateriaal zou gebruikt worden om ‘lastige gevoelens kwijt te raken’ en niet om jezelf te versterken, wetende dat je die kracht nodig zou hebben voor je missie in de wereld. Een inzichtsgevend middel zou enkel een teken zijn van ‘nog niet goed genoeg’. De slag vanuit overvloed waarbij je voelt ‘waar je nog aan kunt werken om nog sterker te staan en voor je missie te gaan’ zou dan nooit gemaakt worden. De materialen zouden, vanuit een niet tekort-mindset, volstrekt waardeloos zijn!
Dus ik mocht terug naar de tekentafel. Of mijn bed 😉 Whatever me ging helpen om het antwoord te vinden. Niet langer een antwoord op de vraag ‘hoe maak ik duidelijk waar ik voor sta’, maar een antwoord op de vragen ‘hoe maak ik duidelijk dat intens leven supergaaf is? Dat intens leven een gift is en dat intense betrokkenheid bij het leven zelf een revolutie teweeg kan brengen?’
Ik zei voordat ik me inschreef bij de kvk dat ik wilde ‘spelen’.
En dat was wat ik nu opnieuw besloot te doen….
Experimenteren. Uitproberen. Mezelf ruimte gunnend
Ik mocht gaan ontdekken wat er ontstond.
Een chaotisch jaar volgde.
En een voorjaar met een crisis.
Maar wat is er ongelofelijk veel gebeurd!
Ik zag dat er niets mis was met mijn kennis en kunde. Ik mocht blij zijn met wat ik al die jaren had opgebouwd. De kennis over persoonlijkheid en hoe deze kan veranderen. De kennis over het brein en zijn plasticiteit. Kennis over mindset, over positieve psychologie, motivatie en groei. Maar de aanvliegroute mocht anders. Hoewel mijn klanten sensitieve slimme ondernemers zijn gaat het me om ‘het leven’ zelf.
Ik wil mensen laten voelen hoe het is om hun brein optimaal te gebruiken. Zodat ze er daarna meer ‘alert’ op kunnen zijn. Ik wil mensen laten ervaren wat er gebeurt wanneer je associatief denken met je intuïtie verbindt.
Ik zie mezelf niet als coach op trainer die je iets leert zodat je daarna iets kunt. Ik zie opleidingen niet als eindresultaat maar eerder als een nieuw begin. Ik ben een playfulness pionier met een grootse missie: meer liefde en positiviteit in de wereld. Maar wél met veel plezier en gekkigheid.
Wat ik leerde van voorjaar 2020:
1. De reis van de held bestaat niet uit het volgen van je oproep en het overwinnen van de weerstand of eerste obstakels. De reis wordt pas volbracht wanneer je kon zien waar het je eigenlijk écht om gaat.
2. Ik zat niet met de handen in het haar. Ik zat gewoonweg aan te hikken tegen een Big Leap.
3. Keuzes maken geven vrijheid om te voelen of je het juiste doet.
4. De beste coach ter wereld ben je zelf (die wist ik al maar toch).
5. Kwetsbaarheid rocks! Het is de kracht van speelsheid in pure vorm.
6. Het is f*cking gaaf om zo hard van het leven te leren, maar vakantie gaat ook heel fijn zijn =)
Over een maand of zo ben ik er dus weer voor je. Als ik voldoende ben bijgetankt en uitgerust. Dan ga ik er weer met volle energie tegenaan. Want onze maatschappij heeft pure, creatieve en enthousiaste mensen nodig die nieuwsgierig zijn naar manieren om dingen te doen die bij hen passen. Die durven zijn wie ze zijn. De moed hebben om te falen en het lef om te stralen. En simpelweg gelukkig kunnen zijn. Als zij hun geluk gaan delen, dan wordt heel de wereld er beter van!
