Laatst had ik iemand aan de telefoon die het zich niet kon voorstellen dat ik gevoelens van angst ervaar. De realisatie dat ik, en alle mensen naar wie zij opkijkt, deze ervaringen hebben schudde aan haar werkelijkheid. En het is echt zo!
Psychologe Susan Jeffers legt in haar boeken uit hoe dit werkt en in onderstaand artikel geef ik hier een korte samenvatting van.
In onze maatschappij zijn we bang voor veranderingen, zijn we bang om stil te blijven staan, bang voor succes en bang om te mislukken. We zijn bang om te sterven, om oud te worden en paradoxaal genoeg ook om te leven! Hoewel het onvermogen om angsten te overwinnen een psychologisch probleem lijkt te zijn heb ik gemerkt dat dit in de meeste gevallen niet het geval is.
Maar wat is het dan wel?
Eigenlijk is het vrij simpel; als wij ons op nieuw terrein wagen of de wereld op een nieuwe manier tegemoet treden, voelen wij angst. Dit gevoel geeft ons aan dat we iets nog niet volledig beheersen. Dat we nieuwe ervaringen gaan opdoen. Het heeft dus niet zo veel te maken met ‘ik vind het eng dus ik doe het niet’. Het is eerder dat je angst voelt en het tóch doet!
Het heeft geen zin te wachten tot de angst over gaat
Dat gebeurt namelijk niet. Je kunt beter het heft in eigen hand nemen, gewoon rustig doorgaan, nieuwe dingen leren en de waarheid over angst te ontdekken…..
Het is namelijk zo dat angst voor nieuwe dingen altijd blijft bestaan. Zolang jij je blijft ontwikkelen, ontplooien, zolang je nieuwe dingen blijft doen en zolang je in het (never ending?) leerproces zit, gaat dit gepaard met gevoelens van onrust en angst. Iedereen die zich op nieuw terrein begeeft vindt dit eng! Niet alleen jij hebt die gevoelens, maar iedereen om je heen, en ook iedereen tegen wie je opkijkt heeft deze gevoelens. Gelukkig zijn er steeds meer mensen in de wereld die hun kwetsbaarheid durven te tonen en je daarmee tot voorbeeld durven zijn ten aanzien van dit punt!
“Als iedereen angst voelt bij aanvang van iets nieuws in zijn/haar leven, en zoveel mensen ondanks die angst ‘doen wat ze moeten den’, dan is er maar één conclusie mogelijk, namelijk: angst is het probleem niet!“
Maar wat dan wel?
Als we verder kijken naar angst dan zien we dat hoe angstiger en hulpelozer we ons voelen, des te intenser we onbewust bezig zijn met de ‘wat als’ gedachten. Uiteindelijk is het hoofd bieden aan deze angst dus minder griezelig dan dag in dag uit met een gevoel van hulpeloosheid rondlopen. Leiderschap te nemen over je eigen leven minder eng dan je over te geven aan je gedachten. Angst is gekoppeld aan de keuze of je je machteloos en hulpeloos wilt voelen of dat je in je kracht gaat staan. Daarmee is angst een uitnodiging geworden! Een uitnodiging om te laten zien welke macht je hebt in/over je eigen leven.
De enige manier om van angst af te komen is dus om ‘het te doen’
Dat wil zeggen dat de angst vermindert of verdwijnt zodra we hetgeen we eerst eng vonden onder de knie hebben gekregen. De enige manier om beter over jezelf te gaan denken is te doen waar je zo bang voor bent. Dat is ook de reden dat ik in mijn workshops zoveel oefeningen doe. Omdat dit echt de enige manier is die werkt! Oefenen met het aangaan van gevoelens van angst, van het proberen van nieuwe dingen, van zenuwen en onzekerheid, om te ontdekken welke schatten daarachter liggen.
En jij? Waar kies jij voor?
Blijf je in je angst geloven of kies je ervoor om aan de slag te gaan?
