Ik word er al jaren gek van; de tientallen zo niet honderden reclames waar we dagelijks mee gebombardeerd worden en die ons allemaal vertellen dat we niet goed genoeg zijn. Een treffende quote van Jerry Bader die ik laatst weer tegenkwam illustreert dit fenomeen:
“Het is de opdracht van de reclamemensen om ontevredenheid te creëren bij hun publiek. Als mensen gelukkig zijn met hun uiterlijk, zullen ze geen cosmetica of dieetboeken gaan kopen. Als mensen gelukkig zijn met wie ze zijn, met waar ze in het leven staan, en met wat ze hebben, vormen ze geen klantenpotentieel – tenzij je ze ongelukkig maakt.”
Oftewel; het doel van marketing is voor een groot deel het creëren van ontevredenheid. Dit is een problematische tendens, vooral als het gaat om de ontwikkeling en het welzijn van individuen. En dit geldt niet alleen voor consumentenproducten, maar ook voor professionele diensten zoals coaching.
De boodschap is duidelijk: als jij als coach niet voortdurend streeft naar meer succes, meer klanten, een hoger passief inkomen, of de nieuwste methoden, dan loop je achter. Voor al die coaches die ergens gaan geloven dat er meer in hun business zit, maar die niet weten hoe ze het eruit krijgen creëert dit een cultuur waarin constante ontevredenheid en zelftwijfel de norm zijn. Het is namelijk een vicieuze cirkel: hoe meer coaches zich richten op wat ze ‘missen’, hoe meer ze geneigd zijn diensten en producten te kopen die beloven deze ’tekortkomingen’ te verhelpen.
De ironie is dat veel coaches zich richten op persoonlijke groei en het helpen van anderen om een bevredigend leven te leiden. Maar dat de marketing die op hen gericht is én hoe ze vervolgens zelf marketing ‘leren doen’, precies het tegenovergestelde bewerkstelligt: het voedt een gevoel van tekortschieten en een constante behoefte aan verbetering.
Echt niet alle marketing is schadelijk en er zijn ethische manieren om diensten en producten te promoten. Maar het wordt volgens mij problematisch wanneer marketing tactieken gebruikmaken van psychologische trucs en neurobiologische kennis om ontevredenheid en onzekerheid te creëren.
Net zoals de zelfhulpboeken industrie op een gegeven moment er eigenlijk alleen nog maar voor zorgde dat mensen nog vervelender in hun vel kwamen te zitten.
Laten we daarom als ondernemers kritisch blijven over de marketingboodschappen waaraan we worden blootgesteld. Professionaliteit en succes worden nu eenmaal niet gemeten aan de hand van het aantal volgers op sociale media of de nieuwste coaching trends, maar door de echte impact die ze hebben op het leven van hun cliënten.
Laten we streven naar een cultuur waarin voldoening en persoonlijke groei voortkomen uit authentieke zelfacceptatie en niet uit de eindeloze zoektocht naar iets wat we volgens de reclame ‘nodig’ zouden hebben.
Dus… om af te sluiten; wanneer heb jij de laatste keer eens iemand gecomplimenteerd dat ze goed bezig waren omdat ze bijvoorbeeld naar hun intuïtie luisterden?
