De drie principes zijn geen methode, ze beschrijven hoe jouw ervaring als mens van moment tot moment tot stand komt. Het heeft geen geboden, geen verboden en geeft je dus ook geen oplossing voor een probleem. De grote vraag die velen hebben is dan; wat heb je er dan aan? Hoe kan het me dan helpen om makkelijker in het leven te staan? Dat is eigenlijk vrij simpel uit te leggen. kijk, als je en daadwerkelijk probleem hebt (honger, slaap) dan moet je het oplossen. Maar 90% van de dingen waar de mens psychisch last van heeft hebben we zelf gecreëerd vanuit het denken. Daarin is geen probleem te vinden en hoeft dus ook geen oplossing voor te zijn. je hoeft niets te fixen of te duiden. De drie principes helpen je simpelweg om de werkelijkheid te doorzien. Of althans; hoe jij jouw eigen werkelijkheid creëert te doorzien.
De drie principes kunnen je helpen om bijvoorbeeld oké te worden met je gevoelens. Dat negatieve of positieve gevoelens niets zeggen over hoe de toekomst zal gaan ontvouwen, maar dat het je feedback geeft over jouw reactie wanneer je een bepaald beeld hebt bij een mogelijke toekomst. Het geeft je feedback over jouw persoonlijke realiteit. Meer niet. De essentie is dus dat je jouw gevoel over jouw denken ervaart en niet dat jouw gevoel veroorzaakt wordt door je omgeving.
Wellicht ken jij het ook wel, dat je best weet dat je ergens kennis en kunde over hebt maar dat, wanneer je wordt uitgedaagd om dit te tonen, je je toch ineens weer zenuwachtig voelt worden. Je vraagt je af of je niet te bibberig voor de groep staat, je geen rode vlekken in je nek hebt. Maakt je mogelijk druk om iemand die lastige vragen kan gaan stellen of bent bang voor een oorverdovende stilte omdat anderen je relaas helemaal niet konden volgen. Veel mensen kennen situaties als deze wel. De oplossing die ze hiervoor hadden is om er vanaf te willen komen. Die vinden ze ook wel, er zijn best dingen die werken. En door je comfortzone te verruimen voel je je op een gegeven moment wat zekerder in specifieke omgevingen waar dat je dan bekend mee bent. Maar het gevoel blijft.
Het lastige is, dat hoe meer jij leert over wat je kan helpen des te meer je baalt van het feit dat het niet volledig werkt. De drie principes zijn daarin anders. Wanneer je de drie principes beter leert kennen dan ga je begrijpen hoe deze gevoelens volledig uit jezelf komen en niets te maken hebben met de ervaring. Daar hoef je niet tegen in verzet. Daar hoef je niet in te verkrampen. Daar hoef je jezelf niet om te veroordelen. Je hebt blijkbaar ergens een gedachte over. So what?
Hoewel de wind geen voorkeur heeft om een lentebriesje of een storm te zijn en gewoon zijn ding doet willen wij mensen het hier-en-nu vaak niet. We verzetten ons tegen dat wat is (of wat we denken dat gaat gebeuren). We ervaren stress wanneer we liefde op deze wijze voorwaardelijk maken. Dan vinden we het ene beter als het andere. Wil je het ene wel en het andere niet. Precies daar ligt de sleutel naar speelsheid op je te wachten. De gift van volledige overgave aan ‘dat wat is’. Dat oefenen we niet door naar oude triggers te gaan maar ervaren het in luchtige situaties. Wanneer we spelen valt immers het bestaande denkkader weg en is alles geoorloofd. Zijn verbinding en veiligheid het uitgangspunt. Vinden we emoties boeiend en interessant. In de ruimte die ontstaat komen we al doende tot de kern en leren we intuïtief. In spel is er immers geen heden of verleden, geen ‘meekijken over je eigen schouder’, geen agenda waar je aan moet voldoen. Er is enkel het spel zelf. En het spelen. Het is het antwoord op alle problemen die er niet zijn.
Zodra je gaat zien dat gedachten en gevoelens vluchtige energieën zijn dan ga je ook voelen dat je niet zo hoeft te streven naar controle. Dat je jezelf niet hoeft te optimaliseren. Dan kun je begrijpen dat de boodschap van de omgeving (dat je doelen moet stellen én halen, dat je als mens ‘oké’ moet zijn) eigenlijk ook alleen maar een gedachte is. Dan hoeft er niet zoveel meer gepresteerd te worden. Je kunt meer ontspannen jezelf zijn. Heb je een open, heldere geeft. Dat helpt je om te dealen met dat wat er op je pad komt. Het helpt je om je minder druk te maken over jezelf. Heb je minder behoefte aan controle. En kom je in flow.
Door de invloed van je gedachten te doorzien, ga je je minder druk te maken over jezelf en wat daar nog niet goed aan is. Door te zien dat jij oké bent ook al is er in jou wat verkramping dan verliest dit gevoel zijn beklemmende lading. Hierdoor kun je ook weer meer openstaan voor datgene wat er (nog meer) te ervaren is in de wereld. Hierdoor krijg je ook weer ruimte om oog te hebben voor de mensen om je heen. Door je bewustzijn niet ‘vast te zetten’ op dat wat je verandert wilt hebben, merk je dat ze vanzelf weer voorbij gaan. Dat maakt dat je wellicht meer oog krijgt voor datgene wat er al wel goed gaat. Waar je je niet zo druk over maakt (ook al krijg je daar ook wel uitdagingen voor je kiezen). Waar ben je als vanzelf in flow? Door daar oog voor te hebben ontstaat er een meer gebalanceerde ervaring van wat het leven eigenlijk allemaal is.
Kortom, de drie principes helpen je om te zien dat de werkelijkheid die je ervaart niet zo vastligt als je misschien dacht. Door te begrijpen dat jouw gedachten en gevoelens vluchtige energieën zijn, kun je meer ontspannen in het moment staan en je minder druk maken over jezelf en wat er nog niet goed is. Dit brengt ruimte om te spelen en te experimenteren, waardoor je intuïtief kunt leren en groeien. Het is een uitnodiging om te leven met meer speelsheid en openheid, en om te ontdekken wat er nog meer te ervaren is in de wereld. Dus laat los, ontspan en wees nieuwsgierig naar wat er op je pad komt. Het leven is een avontuur, dus geniet ervan!
