Vandaag wil ik graag een bijzondere gebeurtenis met jullie delen van een paar jaar geleden. Het gaat over een koffiemoment met een businesscollega, waarbij we onverwacht een avontuur beleefden dat ons luidkeels liet lachen en ons aan het denken zette over het belang van kunnen lachen op momenten van stress.
Het begon allemaal toen ik haar sprak via Zoom en we beiden voelden dat het tijd werd dat we elkaar live gingen ontmoeten. We hadden elkaar enkel via een klein schermpje gezien en besloten dat het tijd was om elkaar live te ontmoeten en dan bij te praten. Ik nodigde haar uit in mijn bedrijfsruimte, waar we elkaar begroetten met een warme omhelzingen en een stortvloed aan verhalen.
Al snel ontstond er een diepgaand gesprek waarin we openhartig de ups en downs van ons leven bespraken. Plotseling viel het woord “tweelingziel” in ons gesprek, omdat er zo’n diepe, onverklaarbare connectie tussen ons bestond, nog voordat we alle ins en outs over elkaar kenden. Terwijl we nog volop aan het kletsen waren werd het etenstijd en we besloten om de auto in te stappen om bij de lunch ons gesprek voort te zetten.
Op weg naar het restaurant kwamen we erachter dat de lampen bij de treinovergang niet goed werkten en net voordat we het spoor wilden oversteken kwamen de spoorbomen met luid signaal naar beneden. Nog net op tijd kon ik stoppen en met een hart dat bonsde in mijn keel hield ik in de gaten of er achter me niet ook nog iemand op me zou knallen.
Temidden van deze chaos en schrikreactie hoorde ik naast me een zin die alles nog absurder maakte: “Zojuist herenigde tweelingziel door noodlottig ongeval alsnog elkaar kwijtgeraakt.”
Het was alsof het universum ons even op de hak nam met de zin die ze naast me uitkraamde. Het moment van verbazing en angst sloeg om in een onbedaarlijke lachbui die onze zorgen even volledig deed vergeten.
En terwijl we daarna vrolijk verder raden naar het lunchcafé spraken we over deze waardevolle les van het leven. Want soms komen de meest bizarre situaties op ons pad en kunnen we alleen maar lachen om de ironie ervan.
Het herinnert ons eraan dat we niet altijd controle hebben over wat er gebeurt, maar wel de keuze hebben hoe we erop reageren. In plaats van ons te laten meeslepen door angst en onzekerheid, kunnen we het leven ook met humor benaderen en ons te laten leiden door een ontspannen houding. En als je dat zelf niet kunt is het heerlijk om een speelse persoon in je buurt te hebben.
Dus ben jij leider of begeleider? Een mensenmens? Laat mijn verhaal dan een aanmoediging zijn om het leven niet te serieus te nemen. Neem de tijd om te lachen, omarm onverwachte avonturen en verminder stress door relaxt te reageren op onverwachte uitdagingen. En ja, dat kun je leren! Check de opleiding ‘Magie in je Begeleiding‘ maar eens.
Het leven is te kort om je zorgen te maken over de kleine dingen. Geniet van het hier en nu en omarm het onverwachte met een glimlach!
